یك متخصص تغذیه گفت: «خرمالو» سرشار از آب و بتاکاروتن است ، چنانچه این ویتامین به مقدار کافی به بدن نرسد، نه تنها قدرت بینایی کم می شود بلکه باعث خشن شدن پوست و شکننده شدن ناخن و موها و افت در میزان هوش و سلامت بدن می شود.

دکتر ناهید غلامی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا - واحد علوم پزشکی ایران، افزود: خرمالو دارای مقادیر قابل توجهی ویتامین های C ، B3 ، B2 و B1 است، در ضمن این میوه دارای مواد معدنی ضروری برای بدن مانند کلسیم، گوگرد، آهن، فسفر و پتاسیم و مقداری نیز سلولز است.


وی تصریح کرد: بخش گوشتی این میوه محتوی مقدار زیادی فیبر، مواد آنتی اکسیدانی همچون تانن، فنول، لیکوپن، لوتئین، مواد قندی، پکتین و اسید می باشد. عمده ترین اسیدهایی که در این میوه وجود دارد، اسید مالیک و اسید تارتاریک و اسید سیتریک است.

به گفته این متخصص تغذیه، خرمالو به دلیل دارا بودن مواد معدنی، برای رشد و نمو بسیار مفید شناخته شده است و آهن موجود در آن عنصر اصلی خونسازی و پتاسیم موجود در آن اشتهاآور و شست و شو دهنده کلیه و کبد می باشد، با وجود عناصری همچون پتاسیم و منیزیم در این میوه، خرمالو کلسترول بد و فشار خون را نیز کاهش می دهد به همین دلیل این میوه برای سلامتی بیماران قلبی و افراد دارای چربی و فشار خون بالا بسیار مفید است. از طرفی به دلیل دارا بودن پکتین که یکی از انواع فیبرهای محلول در آب است، باعث کاهش چربی های خون می شود.

گل واژه هایی که کمتر به معنای آن توجه داریم

Some feel that problems exist only when we disturb someone like this..
برخی احساس میکنید که مشکلات تنها زمانیه که کسی مزاحم ما میشند مثل این



Some feel that problems exist only when we are ready to take anything like this ..

برخی احساس میکنید که مشکلات تنها زمانیه که برای موضوعی آمادگی دارید مثل این
 

Some feel that problems exist only when we do things blindly like this..

برخی احساس میکنید که مشکلات تنها زمانیه که کورکورانه عمل میکنید مثل این

Some feel that problems exist only when we are in love with someone like this

برخی احساس میکنید که مشکلات تنها زمانیه که شما عاشق کسی میشید مثل این

Some feel that problems exist only when we try to aim at very huge things like this..

برخی احساس میکنید که مشکلات تنها زمانیه که سعی میکنید هدف بزرگی رو انتخاب کنید مثل این

پیش از این‌ها ...                              مرحوم دکتر قیصر امین‌پور

پیش از اینها فكر می‌كردم خدا                   

خانه‌ای دارد میان ابرها

مثل قصر پادشاه قصه‌ها                          

خشتی از الماس و خشتی از طلا

پایه‌های برجش از عاج و بلور                 

بر سر تختی نشسته با غرور

ماه، برق كوچكی از تاج او                     

هر ستاره، پولكی از تاج او

اطلس پیراهن او، آسمان                  

نقش روی دامن او، كهكشان

رعد و برق شب، صدای خنده‌اش               

سیل و طوفان، نعره توفنده‌اش

دكمه پیراهن او، آفتاب                      

برق تیغ و خنجر او، ماهتاب

هیچ‌كس از جای او آگاه نیست              

هیچ‌كس را در حضورش راه نیست

پیش از این‌ها خاطرم دلگیر بود             

از خدا، در ذهنم این تصویر بود

آن خدا بی‌رحم بود و خشمگین               

خانه‌اش در آسمان، دور از زمین

بود، اما در میان ما نبود                    

مهربان و ساده و زیبا نبود

در دل او دوستی جایی نداشت             

مهربانی هیچ معنایی نداشت

هر چه می‌پرسیدم، از خود، از خدا                 

از زمین، از آسمان، از ابرها

زود می‌گفتند: این كار خداست               

پرس و جو از كار او كاری خطاست

آب اگر خوردی، عذابش آتش است              

هر چه می پرسی، جوابش آتش است

تا ببندی چشم، كورت می‌كند                     

تا شدی نزدیك، دورت می‌كند

كج گشودی دست، سنگت می‌كند                  

كج نهادی پای، لنگت می‌كند

تا خطا كردی عذابت می‌كند                      

در میان آتش آبت می‌كند ...

با همین قصه، دلم مشغول بود                 

خواب‌هایم، خواب دیو و غول بود

خواب می‌دیدم که غرق آتشم                   

در دهان شعله‌های آتشم

در دهان اژدهایی خشمگین                      

بر سرم بارانِ گُرز آتشین

محو می‌شد نعره‌هایم، بی‌صدا                    

در طنین خنده‌ی خشم خدا ...

نیت من، در نماز و در دعا               

ترس بود و وحشت از خشم خدا

هر چه می‌كردم، همه از ترس بود               

مثل از بر كردن یك درس بود

مثل تمرین حساب و هندسه                    

مثل تنبیه مدیر مدرسه

تلخ، مثل خنده‌ای بی‌حوصله               

سخت، مثل حل صدها مسئله

مثل تكلیف ریاضی سخت بود           

مثل صرفِ فعل ماضی سخت بود

                 *****

تا كه یك شب دست در دست پدر                       

راه افتادم به قصد یك سفر

در میان راه، در یك روستا              

خانه‌ای دیدیم، خوب و آشنا

زود پرسیدم: پدر این جا كجاست؟                

گفت: این جا خانه‌ی خوب خداست!

گفت: این جا می‌شود یك لحظه ماند                  

گوشه‌ای خلوت، نمازی ساده خواند

با وضویی، دست ورویی تازه كرد                

با دل خود، گفت‌و‌گویی تازه كرد

گفتمش، پس آن خدای خشمگین                  

خانه‌اش این جاست، این جا، در زمین؟

گفت آری، خانه‌ی او بی‌ریاست                 

فرش‌هایش از گلیم و بوریاست

مهربان وساده و بی‌كینه است                       

مثل نوری در دل آیینه است

عادت او نیست، خشم و روشنی                         

نام او نور و نشانش روشنی

خشم، نامی از نشانی‌های اوست                             

حالتی از مهربانی‌های اوست

قهر او از آشتی شیرین‌تر است                         

مثل قهرِ مهربانِ مادر است

دوستی را دوست، معنی می‌دهد                       

قهر هم با دوست، معنی می‌دهد

هیچ‌کس با دشمن خود قهر نیست                     

قهریِ او هم نشانِ دوستی است ...

تازه فهمیدم خدایم، این خداست                     

این خدای مهربان و آشناست

دوستی، از من به من نزدیک‌تر                         

از رگ گردن به من نزدیک‌تر

آن خدای پیش از این را باد برد                      

نام او را هم دلم از یاد برد

آن خدا مثل خیال و خواب بود                       

چون حبابی، نقش روی آب بود

می‌توانم بعد از این، با این                           

دوست باشم، دوست،‌پاک و بی‌ریا

می‌توان با این خدا پرواز كرد                       

سفره‌ی دل را برایش باز كرد

می‌توان درباره‌ی گل حرف زد                   

صاف و ساده، مثل بلبل حرف زد

چكه چكه مثل باران راز گفت                    

با دو قطره، صد هزاران راز گفت

می‌توان با او صمیمی حرف زد                   

مثل یاران قدیمی حرف زد

می‌توان مثل علف‌ها حرف زد                   

با زبان بی‌الفبا حرف زد

می‌توان تصنیفی از پرواز خواند                   

با الفبای سکوت آواز خواند

می‌توان درباره‌ی هر چیز گفت             

می‌شود شعری خیال انگیز گفت

مثل این شعر روان و آشنا:                  

«پیش از اینها فكر می‌كردم خدا

طبقه بندی: سایر
 

منو حالا نوازش کن که این فرصت نره از دست

 

شاید این آخرین باره که این احساس زیبا هست

 

منو حالا نوازش کن همین حالا که تب کردم

 

اگه لمسم کنی شاید به دنیای تو برگردم

 

هنوزم میشه عاشق موند

 

تو باشی کار سختی نیست

 

بدون مرز با من باش

 

اگرچه دیگه وقتی نیست

 

نبینم این دم ِ آخر تو چشمات غصه میشینه

 

همه اشکاتو میبوسم میدونم قسمتم اینه

 

تو از چشمای من خوندی

 

که از این زندگی خستم

 

کنارت، اونقدر آرومم،که از مرگ هم نمیترسم

 

تنم سرده ولی انگار ،تو دستای تو آتیشه

 

خودت پلکامو میبندی

 

و این قصه تموم میشه

 

هنوزم میشه عاشق موند

 

تو باشی کار سختی نیست

 

بدون مرز با من باش

 

اگرچه دیگه وقتی نیست

 

نبینم این دم ِ آخر تو چشمات غصه میشینه

 

همه اشکاتو میبوسم میدونم قسمتم اینه

 1-  گاهی به تماشای غروب آفتاب بنشینیم.

2 - سعی كنیم بیشتر بخندیم.

3-  تلاش كنیم كمتر گله كنیم.

4 -  با تلفن كردن به یك دوست قدیمی، او را غافلگیر كنیم.

5 - گاهی هدیه‌هایی كه گرفته‌ایم را بیرون بیاوریم و تماشا كنیم.

6 -  بیشتردعا كنیم.

7 - در داخل آسانسور و راه پله و... باآدمها صحبت كنیم.

8-  هر از گاهی نفس عمیق بكشیم.

9-  لذت عطسه كردن را حس كنیم.

10-  قدر این كه پایمان نشكسته است را بدانیم.

11-  زیر دوش آواز بخوانیم.

12- سعی كنیم با حداقل یك ویژگی منحصر به فرد با بقیه فرق داشته باشیم .

13-  گاهی به دنیای بالای سرمان خیره شویم.

14-  با حیوانات و سایر جانداران مهربان باشیم.

15-  برای انجام كارهایی كه ماهها مانده و انجام نشده در آخر همین هفته برنامه‌ریزی كنیم!

16-  از تفكردرباره تناقضات لذت ببریم.

17-  برای كارهایمان برنامه‌ریزی كنیم و آن را طبق برنامه انجام دهیم. البته كار مشكلی است!

18-  مجموعه‌ای از یك چیز (تمبر، برگ، سنگ، كتاب و... )برای خودمان جمع‌آوری كنیم.

19-  در یك روز برفی با خانواده آدم برفی بسازیم.

20-  گاهی در حوض یا استخر شنا كنیم، البته اگر كنار ماهی‌ها باشد چه بهتر.

21-  گاهی از درخت بالا برویم.

22-  احساس خود را در باره زیبایی ها به دیگران بگوئیم.

23-  گاهی كمی پابرهنه راه برویم!.

24-  بدون آن كه مقصد خاصی داشته باشیم پیاده روی كنیم.

25-  وقتی كارمان را خوب انجام دادیم مثلا امتحاناتمان تمام شد، برای خودمان یك بستنی بخریم و با لذت بخوریم

26-  در جلوی آینه بایستیم وخودمان را تماشا كنیم.

27-  سعی كنیم فقط نشنویم، بلكه به طور فعال گوش كنیم.

28-  رنگها را بشناسیم و از آنها لذت ببریم .

29-  وقتی از خواب بیدار می‌شویم، زنده بودن را حس كنیم.

30-  زیر باران راه برویم.

31-  كمتر حرف بزنیم و بیشترگوش كنیم ..

32-  قبل از آن كه مجبور به رژیم گرفتن بشویم، ورزش كنیم و مراقب تغذیه خود باشیم .

33-  چند بازی و سرگرمی مانند شطرنج و... را یاد بگیریم.

34-  اگر توانستیم گاهی كنار رودخانه بنشینیم و در سكوت به صدای آب گوش كنیم.

35-  هرگز شوخ طبعی خود را از دست ندهیم.

36-  احترام به اطرافیان را هرگز فراموش نكنیم.

37-  به دنیای شعر و ادبیات نزدیك تر شویم.

38-  گاهی از دیدن یك فیلم در كنار همه اعضای خانواده لذت ببریم.

39-  تماشای گل و گیاه را به چشمان خود هدیه كنیم.

40-  از هر آنچه كه داریم خود و دیگران استفاده كنیم ممكن است فردا دیر باشد.

نقاشی های زیبا و دیدنی از Victor Kaganov


 لطفا تا باز شدن كامل عكسها شكیبا باشید
در صورتی که هر یک از عکس ها باز نشد بر روی آن راست کلیک کرده و گزینه Show Picture را انتخاب كنید

لطفا بخوانید و تحقیق کنید و اگر هم مذکر هستید به هر مؤنثی که به سلامتیش علاقه مندید بگوید.



بسياري از زنان جامعه ما نمي دانند که بستن سوتين به مدت طولاني ارمغاني به جز سرطان براي آنها ندارد.

به گزارش گروه ترجمه سامانه خبري سلامت نيوز، براي سالهاي طولاني، اغلب مقالات به دلايلي از عوامل ايجاد کننده سرطان سينه مثل نا مناسب بودن تغذيه ، ورزش نکردن و....... به عنوان عوامل اصلي زمينه ساز اين بيماري که بيشترين ميزان مرگ ومير زنان را در 2 دهه اخيرداشته ،اشاره مي کردند.



اين مطالعات قاعدتا بايد قابل قبول باشند ولي خانمهايي که در طرح Linda Mccarthey شرکت کردند، زناني مذهبي ،گياهخوارو ورزشکار بودند که شانسي دردوري از سرطان سينه نداشتند. شايد اغلب مقالات متقاعد کننده اي که تا کنون در ارتباط با سرطان سينه ديده شده مربوط به پوشيدن سوتين باشد.



درمطالعاتي که در مورد سرطان سينه وارتباطش با سوتين در آمريکا انجام شده ، متوجه شده اند که زنان مبتلا به سرطان سينه سابقه اي در پوشيدن سوتين هاي تنگ ورزشي وطولاني مدت آنها داشته اند.



درحقيقت تقريبا تمام افرادي که سرطان سينه داشته اند بيش از 12 ساعت در روز سوتين پوشيده اند.



وقتي يک خانم سوتين تنگ ومحکم مي پوشد ،سينه هايش را تحت فشار قرار مي دهد،در نتيجه راههاي لنفاوي سينه بسته مي شود ونهايتا در آن ايجاد برجستگي مي کند.اين عامل باعث مي شود مايعي که به تدريج انباشته شده است،,متورم وحساس شده وبه شکل کيست در بيايد . ضمن اين که سموم نيز بايد از طريق عروق لنفاوي به بيرون رانده شوند.



به هر حال در يک سينه با سوتين محکم وتنگ اين مراحل به خوبي انجام نمي شود ودرنتيجه سموم درسينه ها تجمع مي يابند. در واقع سوتين ها عامل ايجاد سينه هاي بيمار هستند.سوتين ها حمايت ساختگي وغيرواقعي از سينه ها به عمل مي آورند ودر واقع بدن انسان قدرت نگهداري ازسينه ها توسط خودشان راازدست مي دهند و به همين دليل اغلب خانمها بدون سوتين احساس نا خوشايندي دارند.





پس براي پيشگيري از سرطان سينه نبايد سوتين هاي تنگ پوشيد و حتي در صورت امکان بدون آن خوابيد.



يک نکته قابل توجه آن است که ميزان موفقيت براي بازگشت از سينه فيبروتيک حتي براي افرادي که 15-10 روز بدون سوتين بوده اند بسيار بالا بوده است. ثابت شده است بسياري از خانمهايي که بدون سوتين بوده اند به طور معجزه آسايي بيماري آنها بهبودي يافته است.

"شناخت نقاط تاریک خودتان همیشه بهترین راه برای درک نقاط تاریک دیگران است"
حتی بعضی از مشاورین که خود نیز از این مشکل حساس بودن رنج می بردند، در حین برخورد و بررسی در مورد افرادی که درگیر این مشکل بودند، به راه حل های مناسب برای رفع این حالات در خود و مراجعین، دست یافتند.
بیشتر مراجعه کنندگان شرح حالهای متفاوتی داشتند ولی با یک نقطه ی مشترک: یعنی "حساس بودن " ( HSP:Hypersensitive pepole). در اینجا به نکاتی برای رفع این مشکل از دیدگاه محققین و مشاورین، اشاره می کنیم :
بله! افراد حساس، در حالتی ناخودآگاه در مشکلات عاطفی دیگران غرق می شوند.

حتی والدین فرزندان حساس (HSP) که از ابتدا با این حالت بسر می برند، هیچ کمکی در رفع این مشکل نمی توانند بکنند، چرا که خود والدین همواره تحت ناملایمات زندگی، دارای فشار روحی هستند!
در واقع این کودکان، به دلیل نتیجه ی یک باروری، تحت فشارهای عاطفی بوده اند، به مرور زمان سعی می کنند با رفتاری مهربانانه پدر و مادر خود را خوشحال کنند و یا آنها را آشتی دهند و حالت عصبی آنها را کاهش دهند، تصور این فرزندان این است که در این حالت، خود نیز به آرامش و امنیت خاطر می رسند، ولی دریغ از این که تمامی این فشارات احساسی موجود در محیط خانه و خانواده در خود این فرزندان رفته رفته جمع می شود و نهایتا" در آینده به یک فرد حساس تبدیل می شوند.
و در این حال است که آنها همواره مثل یک "رادار" مراقب امواج اطراف خود هستند تا مبادا امنیت خاطر آنها در خانواده تحت خطر قرار گیرد.
این افراد حساس در بزرگسالی نیز خیلی زود متوجه موقعیت های ناخوشایندی همچون، عصبانیت، خشم و ... می شوند و متأسفانه تا زمانی که بزرگ شوند این رادار آنها برای تشخیص سریع این حالات در محیط و خانواده به فعالیت خود ادامه می دهد! بنابراین آنها یک عمر به جای اینکه زندگی کنند در حالت نجات دادن اطرافیان خود هستند.
اگر فکر می کنید که شما هم حساس هستید بهتر است به این علائم توجه کنید:
* شما همیشه فکر می کنید که مسئول خوشحال بودن دیگران هستید، مخصوصا" در مورد کسانی که دوستشان دارید.

* بعد از اینکه در یک جمع قرار می گیرد، همیشه احساس رنجش و ناراحتی می کنید.

* وقتی که کسی از دوستان یا خانواده شما مشکل عاطفی دارد، ساعتها وقت خود را صرف صحبت با او می کنید تا آنها را آرام کنید، این در حالی است که بعد از آن خود دچار افسردگی می شوید.

* حتی در مواقع دردهای جسمی آنها، مثل سردرد، کمر درد و... ناخودآگاه شاید خود نیز این دردها را در خود احساس کنید!
در تحقیقاتی که به روی کودکان حساس و بسیار عاطفی انجام شده است، به این نتیجه رسیده اند که این کودکان در گذشته و آینده همواره سعی می کنند خود را در احساسات دیگران و ناراحتی هایشان شریک بدانند و با این حس رشد کرده اند. بیشتر مشاورین وقتی این مطلب را به مراجعین می گویند، آنها اظهار می کنند که "تا حالا به این موضوع فکر نکرده اند! "
اما آیا براستی می دانید که چطور باید با این مشکل کنار بیایید ؟ خیلی پیچیده نیست، تنها بدانید که :
به دلیل اینکه می توانید مشکلات عاطفی دیگران را درک کنید، مجبور نیستید که بار فکری آنها را نیز با خود به دوش بکشید و مسئول این مشکلات شما نیستید!
با تکرار این جمله و تمرکز بر آن دقیقا" به عمق آن پی می برید .
مادامی که احساس دیگران را درک می کنید و به دردهای آنها گوش فرا می دهید و متعاقبا" در مورد ناراحتی هایشان نگران می شوید، با خود این جمله را تکرار کنید:" این که من آنها را درک می کنم درست است، ولی مجبور نیستم که همراه با مشکلات آنها خود نیز غرق شوم.

نفسی عمیق بکشید ، با این نفس است که مشکلات آنها را نیز با نفستان بیرون داده اید و در ادامه ،حل این مشکل را به دست خدا بسپارید و دنبال این قضیه را در مغز خود نگیرید.
شما در جایگاهی مناسب نیستید که بتوانید اساسا" مشکلات آنها را رفع کنید. در حقیقت باید این طور به قضیه نگاه کنید که هر کس در زندگی درگیر این مشکلات می شود و با تلاش و غلبه کردن بر این موانع می تواند به تکامل روحی برسد.
حال می دانید که با حساس بودن بیش از حد خود خیلی کمکی به دیگران نخواهید کرد، به یاد فرزندی باشید که برای ایجاد امنیت خاطر برای خود، همواره برای ایجاد صلح بین پدر و مادرش در تکاپو است.

1)آنچه که هستید بیشتر شما را معرفی میکند تا آنچه که میگویید.

۲)یادت باشه کسی رو واسه دوستی انتخاب کنی که دلش اونقدر بزرگ

باشه که برای جا شدن توش مجبور نشی خودتو کوچیک کنی!

۳)دیگران را ببخش نه برای اینکه آنها لایق بخشش اند بخاطر اینکه تو لایق

آرامش هستی.(زرتشت)

۴)لبخند کوتاهترین راه بین ۲ نفر است.

۵)شکست بهایی است که برای زندگی ای سرشار تر میپردازید.(صوفیا لورن)

۶)اگر میخواهی رازت را دشمن نداند آنرا به دوست نگو.

۷)من آینده را دوست دارم زیرا بقیه عمرم را باید در آن زندگی کنم.(کترینگ)

۸)حقیقت را دوست بدار ولی اشتباه را عفو کن.(ماری ولتر)

۹)اگر میخواهی خوشبخت باشی برای خوشبختی دیگران بکوش زیرا آن

شادی که ما به دیگران میدهیم به دل مابرگردد.(بتهوون)

۱۰)دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت

است.(شریعتی)

۱۱)راز خوشبختی در آن است که بدانید دیگران دلیل خوشبختی شما

هستند.(لرد تنیسون)

۱۲) نیک زیستن امروز،دیروز را به خوابی شیرین و فردا را به رویای امید

بدل میسازد.(سانسکویت)

۱۳) چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی دست به

دعا برداری.(جبران خلیل جبران)

۱۴) تاریخ تکرار بی پایان خطا های زندگی است.(لورنس دورل)

۱۵) تنها یک چیز میتواندک رویا را به ناممکن تبدیل کند و آن ترس از

شکست است.(پائولو کوئیلیو)

كارهای روزانه به طور مستقیم روی ستون مهره ها فشار می آورد و به خصوص ناحیه كمری ستون مهره ها كه تحرك بیشتری دارد، آسیب پذیرتر است و بیشتر در معرض فشار قرار می گیرد...


بنابراین انجام صحیح اعمال روزانه می تواند از ابتلا به ضایعات كمری جلوگیری كند و در صورت وجود ضایعه، آن را بهبود بخشد. توصیه همیشگی پزشکان به سالمندان این است که برای پیشگیری از كمردرد یا بهبود و تخفیف شدت آن، درست خوابیدن، درست نشستن و درست ایستادن را یاد بگیرند و تمرین کنند. این پرونده، به همین موضوع می پردازد.

1.درست بخوابید!
تشك شما باید نه سفت باشد، نه نرم؛ طوری كه كمر در آن فرو نرود. بالش تان هم باید كوتاه باشد و اگر طاقباز می خوابید باید بالشی زیر زانویتان بگذارید.

اگر به پهلو می خوابید، بهتر است پایی را كه بالاتر می گذارید، به داخل شكم تان جمع كنید.

ترجیحا هیچ وقت روی شکم نخوابید چون در این وضعیت، ستون مهره ها تحت فشار قرار می گیرد.

هرگز از حالت خوابیده، به یك باره بلند نشوید.

برای تغییر وضعیت از حالت خوابیده به نشسته باید ابتدا به یك پهلو بچرخید و سپس با كمك دست ها بنشینید و بعد بایستید. برای دراز كشیدن، باید برعكس این مراحل را انجام بدهید.

2.درست بنشینید!
چه روی صندلی و چه روی زمین، نباید برای مدتی طولانی بنشینید. بهتر است هر 20 دقیقه یك بار از جا بلند شوید و كمی راه بروید.

صاف بنشینید و چمباتمه نزنید. اگر روی صندلی می نشینید، باید كتف ها، ناحیه نشیمنگاه و آرنج شما در تماس با صندلی و كف پاهایتان روی زمین باشد.

3.درست خم شوید!
وقتی می خواهید خم شوید، باید ابتدا پاهایتان را كمی باز كنید و سپس شكم تان را سفت كنید تا با انقباض عضلات آن، از گودی كمرتان كاسته شود. حالا می توانید زانوهایتان را خم كنید و خم شوید.

4.درست بلند كنید!
اگر می خواهید جسمی را از زمین بلند كنید، باید ابتدا به شیوه ای که در بالا گفته شد، خم شوید و درست نزدیك شیء موردنظر بنشینید و مطابق شكل، جسم را از روی زمین بلند كنید.

5.درست بایستید!
به طورکلی اگر برای طولانی مدت یك جا نایستید، بهتر است اما در صورتی كه مجبورید برای اتو كشیدن یا ظرف شستن یك جا بایستید، چهارپایه ای به بلندی 20 سانتی متر را زیر یك پایتان قرار دهید و هر ازگاهی، جای پاهایتان را عوض كنید

زن مدل هارد دیسک: همه چی یادش می مونه، تا ابد!

زن مدل رم (RAM): از دل برود هر آن که از دیده برفت!

زن مدل ویندوز: همه می دونن که هیچ کاری رو درست انجام نمی ده، ولی کسی نمی تونه بدون اون سر کنه!

زن مدل اکسل: می گن خیلی هنرها داره ولی شما فقط برای چهار نیاز اصلی تون ازش استفاده می کنین!

زن مدل اسکرین سیور: به هیچ دردی نمی خوره ولی حداقل حوصله آدم باهاش سر نمی ره!

زن مدل سرور (Server): هر وقت لازمش دارین مشغوله!

زن مدل مولتی مدیا: کاری می کنه که چیزهای وحشتناک هم خوشگل بشن!

زن مدل سی دی درایو: هی تندتر و تندتر می شه!

زن مدل ایمیل: از هر ده تا چیزی که می گه، هشت تاش بی خوده!

زن مدل ویروس: به نام «عیال» هم معروفه. وقتی که انتظارش رو ندارین، از راه می رسه، خودش رو نصب می کنه و از همه منابعتون استفاده می کنه. اگر سعی کنین پاکش کنین، یک چیزی رو از دست می دین، اگه هم سعی نکنین پاکش کنین، دار و ندارتون رو از دست می دین!

آرایش لبها متخصصین آرایش بر این مساله که آیا باید ابتدا خط را زد یا رژ لب را اختلاف نظر دارند. پس ما توصیه می کنیم که شما هر دو را امتحان کنید و ببینید که کدام راه برای شما مناسب تر است.

خط لب و رژ لب شما باید با همدیگر متناسب باشند. هرگز از یک خط لب تیره نسبت به رژلب خود استفاده نکنید که خط لب شما برجسته تر به نظر برسد.

رژلب: رژلبهای براق کننده ،مات، کرم مانند و جامد که معروفترین مارک های رژلب به این شکل عرضه می شوند وجود دارد. سعی کنید از تمام انواع آن استفاده کنید تا نوع مطلوب و مناسب لبهای خود را بیابید.

خط لب: خط لب ها برای مشخص کردن خط دور لب و برای حفظ رژلب استفاده می شوند. خط لب از پراکنده شدن و ریختن رژ ممانعت می کند. خط لبها عموما به شکل مداد و گاهی به شکل ماژیک عرضه می شوند. چطور دور لبها را درست کرده و آنرا آرایش ترمیمی کنیم؟

بهترین راه برای درست کردن لبها دوباره کشیدن آنها هستند. برای اینکار کانصیلر همرنگ پوست یا کرم پودر با خاصیت پوشاننده گی را کاملا روی لبها مالیده و روی ان پودر بی رنگ بزنید﴿ با اسپانج پودر را روی لبها بنشانید﴾ و دوباره اینکار را برای ۳ مرتبه تکرار کنید اگر البته لازم باشد. که خوب این با تمرین معلوم خواهد شود. فقط یاد اوری کنم که لبها باید طبیعی جلوه کنند.

نه بوتاکسی بعد از این زیر سازی لبها را با مداد مورد دلخواه خود کشیده و رژ لب را با مداد همراه کنید و میان لبها حتما براق کننده بزنید آرایش لبها میتواند به جذابیت و زیبایی صورت اضافه و یا آن را کم نماید. نزدن رژ لب بهتر از زدن آن به طور نامرتب یا با رنگهای نامناسب است. با رژ لب میتوان فرم لبها را زیباتر و اصلاح نمود و با سایر اعضای صورت متناسب ساخت. قبل از زدن رژ لب باید لبها کاملا تمیر باشند.

فوندیشن یا پورد معمولا روی لبها هم زده میشود. یادآوری میشود که رژ لب نباید از لبی به لب دیگر زده شود. باید کاملا اختصاصی باشد و در صورت استفاده دو نفر یا بیشتر میتوانید برای پاک کردن آن میتوانید با دستمال کاغذی اغشته به الکل انرا ضد عفونی کرده و استفاده نمائید. برای انتخاب رنگ رژ لب میتوان آن را کنار لب قرار داد و هماهنگی رنگ را با صورت پیدا نمود.

برای زدن رژ لب، لبها را در آرامش کامل به حالت کشیده و جدا از هم (به حالت لبخند) نگه میداریم با استفاده از مداد مخصوص خط لب، اول لب بالا را میکشیم که از گوشه لب شروع و به طرف وسط ادامه می یابد سپس لب پایین را میکشیم.اگر میخواهید لبها را بزرگتر جلوه دهید مداد را یک یا دو درجه تیره تر از ماتیک انتخاب کنید. رنگ مداد لب را کمی تیره تر از رنگ خود رژ انتخاب کنیدبعد از تعیین رنگ مناسب، رژ لب را ابتدا به لب بالا و سپس به لب پایین میزنیم.

توجه داشته یاشید که با آرایش ترمیمی درست میتوان فرم لبها را به صورت دلخواه نشان داد.

۱- هنگامی که لب پایین نازک است، خط لب را پایینتر از خط معمولی لب میکشیم و آن را با رژ لب پر میکنیم. همچنین کمی وازلین یا برق لب به وسط لب پایین بملید تا آن را برجسته تر جلوه دهد.

۲- وقتی لب بالا نازک است، خط لب بالا را بالاتر از خط معمولی لب میکشیم تا پهتر جلوه کند و با لب پایین تناسب داشته باشد. هنگامی که لبهای پایین و بالا نازک هستند، اندازه لبها را در بالا و پایین با مداد لب زیاد میکنیم و داخل خط را با رژ لب پر میکنیم که لبها پرتر به نظر آیند.

۴ - برای لبهای پر و بزرگ نباید رژ لب خیلی روشن و جلب نظر کننده استفاده کرد. رژ لب مات برای این لبها بهتر از رژ لب براق است.

۵ - دهان و لبهای کوچک را میتوان با کشیدن خطوط در اطراف دهان بزرگتر نشان داد.

۶- در فرم دهانی که گوشه های افتاده دارد میتوان خط لب را رو به بالا کشید و فرم دهان را اصلاح کرد.

۷ - لبهای نامساوی را نیز میتوان با کشیدن خطوط در جاهای لازم یکنواخت نمود.

برای جلوگیری از مالیده شدن رژ لب بر روی دندانها میتوان از روش زیر استفاده کرد:

مصرف انرژی در بدن توسط ساعت درونی یا ساعت بیولوژیک تنظیم می‌شود. این ساعت‌، اتاق فرمانی در مغز دارد که فعالیت آن با توجه به سطح نور تنظیم می‌شود. مثلأ با کم شدن نور، دمای بدن کاهش محسوسی پیدا می‌کند و از ضریب هوشیاری کاسته می‌شود. در تاریکی شب، سوخت‌وساز درون سلولی به کمترین سطح خود می‌رسد و نیاز به دریافت انرژی کاهش پیدا می‌کند.

پژوهشگران آمریکایی می‌گویند نور پیوسته در شب این نظم را بر هم می‌زند. بر هم خوردن نظم ساعت بیولوژیک با افزایش ضریب خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان، قلب ‌و‌ عروق و دیابت و چاقی مفرط همراه است.

"شب‌ زمان استراحت است نه غذا خوردن"

پژوهشگران آمریکایی برای بررسی تأثیر روشنایی در شب بر افزایش وزن، دسته‌ای از موش‌های آزمایشگاهی را به دو گروه تقسیم کردند. گروه نخست در شرایطی متعادل یعنی ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی شب نگهداری شدند. گروه دوم علاوه بر ۱۶ ساعت روشنایی روز، ۸ ساعت زمان استراحت را هم زیر نور ملایم چراغ‌شب گذراندند. در این تحقیق که در مدت هشت هفته صورت گرفته است، نیاز موش‌ها به کالری، میزان فعالیت بدنی، قند خون و وزن آنها ثبت شده است.

نتیجه به دست آمده از این تحقیق حاکی از آن است که موش‌های گروه دوم پس از هشت هفته در تنظیم قند خون مشکل داشتند و کم‌کم به مرز دیابت رسیدند. این موش‌ها علاوه بر آن پنجاه درصد بیش از گروه نخست اضافه وزن داشتند. نکته جالب اینجاست که موش‌های گروه دوم بیشتر یا کمتر از موش‌های گروه اول غذا نمی‌خوردند. تنها تفاوت این دو گروه، زمان غذا خوردن بوده است.

موش‌های چاق دوست داشتند زیر نور چراغ و در زمانی که به زمان استراحت بدن تعبیر می‌‌شوند غذا بخوردند. پژوهشگران آمریکایی در ادامه تحقیق خود این موش‌های چاق را همچنان در روشنایی ملایم نگاهداشتند اما در هشت ساعت شب آنها از خوردن غذا محروم کردند. نتیجه اینکه: وزن موش‌ها به سرعت کاهش پیدا کرد.

پژوهشگران آمریکایی می‌گویند علت اضافه وزن موش‌ها خوردن غذا در زمان "اشتباه" بوده است. این پژوهشگران در عین حال تأکید می‌کنند چنین نتیجه‌ای را نمی‌توان صددرصد در مورد انسان نیز صادق دانست. این پژوهش اما تایید‌کننده نتایج تحقیقات مشابهی است که تا کنون در این زمینه صورت گرفته است.

1)خود را بشناسید
امروزه پیشنهاد سقراط كه در قر ن پنجم قبل از میلاد كه در آن متنی بر خودشناسی ارایه شد به قوت خود پا برجاست.

اهداف احساسات و محدودیت های خویش را بشناسید و با آرامش با آنها برخورد نمایید. خواه از طریق مطالعه , خواه از طریق اندیشیدن و تفكر, سعی منید بعضی راه های كه باعث شناخت شما از خودتان و اینكه چه چیزهایی شما را خوشحال می كند پیدا كنید.

چنانچه به این توصیه عمل كنید , بهتر قادر به كنترل زندگی و مشكلات پیش روی خود خواهید بود.

۲) به خودتان ارزش بدهید و به خود اعتماد داشته باشید.
ممكن است سخت به نظر برسد اما سعی كیند رفتارتان گویای این باشد كه از خودتان مواظبت می كنید.

حتی اگر همیشه احساس عدم اطمینان می كنید , برخورد و رفتار مثبت را به دنیای اطراف هدیه دهید. برخورد مردم با شما متاثر از رفتار و پوشش شماست.

بنابراین خود ارزشی و خود اعتمادی را به نمایش بگذارید تا احترام را برای شما به ارمغان آورد.

۳) بیش از حد توانتان كار نكنید
همه ما با سخت كوشی , خواهان تامین امنیت و رفاه خانواده مان هستیم. اما مهم این است كه تعدل را در زندگی حفظ كنیم.

معمولا آن چه از نظر مالی دنبال می كنیم با آن چه كه تحقق می یابد یكسان نیست. اگر برای شما تامین معاش مهمتر از صرف وقت با عزیزان یا لذت بردن از زندگی است, بهتر است در تعیین اولویت ها بازنگری است, بهتر است در تعیین اولویت ها بازنگری كنید. سعی كنید برقراری تعادل را از كسی كه بین زندگی شغلی و خانوادگی اش این توازن را ایجاد كرده بیاموزید یا اینكه با خانواده یا دوستانتان راج به تاثیرات شغلی تان بر روی آن ها صحبت كنید.

۴) از افراد منفی دوری كنید
از ارتباط مسموم كه در شما احساس ناراحتی , عصبانیت یا نا امنی می كند اجتناب كنید. ممكن است سخت به نظر آید اما ارتباط خویش را باكسانی مه برای شما افسردگی به اركغان می آورند به حداقل برسانید, كسانی كه اكثرا محبتهای دریافتیرا بدون پاسخ می گذارند و یا كسانی كه دائما از شما انتقاد می كنند.

صداقت سخنان چنین افرادی را مورد ارزیابی قرار دهید تا ببینید كه میزان حقایق موجود در سخنانشان تا چه حد بر اساس ارتباطی مثبت و خوش بینانه است. اگر كسانی شما را تحت فشار روانی قرار می دهند صریحا از آنها بخواهید شما را رها نمایند.

۵) مثبت فكر كنید
سعی كنید از حداكثر توانایی هایتان استفاده كنید و به قدرت خویش اتكا كنید. علایق شخصی تان را با مطالعه و گذراندن كلاسها توسعه دهید.

علایق جدید را امتحان كنید و شكست هایتان را به كار گیرید. همه ما بخشی از اوقاتمان را از دست داده ایم اما افراد موفق از شكست هایشان درس آموخته اند و مغلوب شكست شان نشده اند.
اگر شما توانایی هایتان را به خوبی توسعه دهید و نقش مثبتی داشته باشید واقعا قادر به تغییر موقعیت های منفی به موقعیت های مثبت خواهید بود.

۶) ورزش ورزش ورزش
یك رژیم غذایی مناسب و قدری فعالیت بدنی روزانه , اعم از اینكه پیاده روی آرام باشد یا كار بیرون, فشار و اضطراب را تخفیف می دهد و روحیه را شاداب نگه می دارد.

ورزش و تمرینات بدنی, افراد را از احساس برتری طلبی رهایی و توانایی های سركوب شده ذهن را ترقی می دهد. همین امر منجر به جلوگیری از افسردگی می شود. برای اشخاص متفاوت ورزشهای مناسب آنها وجود دارد.

تمرینات كششی و یوگا برای تخفیف فشار بسیار مناسبند. بعضی تمرینات نی تواند به رفع عصبانیت كمك كنند. البته ورزش بیرون از منزل فواید مضاعفی دارد, نور آفتاب در بهبود روحیه و تخفیف افسردگی كمك موثری محسوب می شود.

۷ ) بخشی از اوقاتتان را تنها بگذارید.
لذت از جمع دوستان و تنهایی دو بخش از زندگی اند كه برای تقویت روحیه بسیار مهم اند. برای معنا بخشیدن و ایجاد شور در زندگی به دیگران كاملا مشروط به وجود دیگران باشد. علاوه بر گذراندن ۲۰ دقیقه در حمام , گوش دادن به موسیقی یا خروج از منزل به قصد لذت بردن از طبیعت , زمانی برای لذت بردن از تنهایی خویش صرف كنید.

چنانچه این امر را سخت یافتید ممكن است با توسل به اجتماع از مشاركت در موضوعات مهم دوری كنید.

۸) به دیگران كمك كنید و اجازه دهید دیگران به شما كمك كنند.
وقتی مشكلاتتان طاقت فرسا به نظر می رسد نشان دهید كه كمك دیگران می تواند اضطراب و دلواپسی شما را بر طرف كند, بنابر این مشكلاتتان را كاملا در منظر دیگران قرار دهید. كمك بلا عوض در مسائل اجتماعی یا كمك به دوستان نیز می تواند به سود شما تمام شود.

اگر در مقابل كمكی كخ دریافت كرده اید به همان میزان به دیگران مساعدت نمایید دامنه مناسبی از دوستان و اقوامی را بسط داده اید كه شریك اوقات خوش شمایند و مدد كاران زمان تنگی و سختی تان.

۹) ارتباط و مراودات
با روشی روشن و در عین حال همراه با آرامش و متانت , احساساتتان را به خانواده , دوستان و مدرسه تان بیان كنید و با دقت كامل به جواب آن ها گوش فرا دهید. هرگز خود را تحت فشاری كه ناشی از عدم بیان احساساتتان است قرار ندهید. چرا كه این فشار , انفجار ناگهانی در پی خواهد داشت و دیگران بدون كوشش و تلاشی شمارا خواهند شناخت.

عصبانیتی را كه باعث پریشانی و دانستن نقاط ضعف شما می شود كنترل كنید. هرگز اجازه ندهید دیگران ذهن شما را بخوانند.

۱۰) موقع احتیاج , كمك بطلبید
افرادی را پیدا كنید كه هنگام مشكلات بتوانند با آنها مشورت كنید .چنانچه پس از مشورت با دوستانتان و خانواده , مشكلاتتتان همچنان طاقت فرسا جلوه می نماید و احساس عدم آرامش می كنید , با مشاورینی صحبت كنید

كه خواهان كمك و یاری به شمایند. اگر احساس عدم امنیت , نگرانی یا ناراحتی و پریشانی می كنید فورا از یك مشاور متخصص كمك بطلبید.

 
آیا می دانید دیگران در مورد شما چه فکری می کنند؟
آیا می توانید روی تصور دیگران نسبت به خودتان تاثیر مثبت یا منفی بگذارید؟ البته که می توانید! اگر می خواهید تاثیر مثبتی بر روی درک فردی دیگران از خودتان بگذارید 7 دقیقه بعدی را با ما باشید تا به شما آموزش دهیم که چگونه می توانید نظر دیگران را به صورت دلخواه نسبت به خودتان تغییر دهید.
 
یک کاغذ و قلم بردارید و لیست تمام صفاتی را که در خود پیدا می کنید بر روی آن یادداشت نمایید. در این لیست باید هم خصوصیات منفی خود را ذکر کنید و هم ویژگی های مثبت. حتی الامکان سعی کنید تمام خصوصیات اخلاقی خود را در آن بگنجانید و از زوایا مختلف شخصیت خود را تحلیل و بررسی کنید... صاحب کار و تجارت، مدیر، کارمند، والدین، خواهر و برادر، فرزند، دوستان، همکاران ... همه چیز.
حالا فهرست مورد نظر را یکبار دیگر از بالا به پایین بخوانید. آیا خصیصه دیگری به ذهنتان می رسد که بخواهید به انتهای لیست خود اضافه کنید؟ به اعماق وجود خود نگاهی بیندازید و 5 مشخصه دیگر را هم اضافه کنید، مشکلی نیست، ما صبر می کنیم؛
 
حالا روی خصوصیات منفی خط بکشید و فقط مثبت ها را نگه دارید.
 
در این قسمت با استفاده از تمام خصوصیات مثبت یک بیوگرافی کامل در مورد خودتان بنویسید. خجالت را کنار بگذارید! کسی متوجه نمی شود.
 
در اینجا یک مثال را برایتان مطرح می کنیم که انجام این کار برایتان آسانتر شود....من به عنوان یک کارمند فروش فکر می کنم فرد سخت کوش و قابل اعتمادی هستم. سعی می کنم روزانه برای پیشبرد کارها تلاش کنم و تمرکز خود را بر روی اهدافم معطوف می نمایم. فکر می کنم همسر مناسبی هستم، فرزندانم علاقه بسیار زیادی به من دارند و بهترین دوست برای همه هستم. اصولاً اطرافیانم زمانیکه بخواهند کاری را انجام دهند پیش از آن، با من مشورت می کنند چراکه فردی مصمم و فکور هستم و حامی و پشتیبان خوبی قلمداد می شوم.
 
متوجه شدید؟
خوب، شروع کنید! من به شما قول می دهم که هیچ کس متوجه نمی شود. یک صفحه پر از خصوصیات مثبت خود تهیه کنید. من به شما قول می دهم که این کار چیزی حدود 7 دقیقه بیشتر طول نکشد.
 
تمام شد؟ خوب حالا یکبار آنرا با صدای بلند برای خود بخوانید. چطور است؟ آیا این خصوصیات فردی نیست که شما علاقه دارید با او آشنا شوید؟ از این مهم تر این خصوصیات فردی نیست که دوست دارید دیگران در زمان آشنایی با شما تصور کنند؟
 
این نوشته افکار درونی شماست، همان چیزی است که انتظار دارید دیگران در زمان ملاقات با شما از آن اطلاع پیدا کنند. حالا فرصت دارید تا کاری کنید که دیگران دقیقاً یک چنین برداشتی از شما داشته باشند.
 
برای آنکه این اعتماد به نفس را پیدا کنیم که شخصیت واقعی خود را در برخورد با دیگران به معرض نمایش بگذاریم، ابتدا باید ببینیم که نظر شخصی خودمان در مورد اخلاق و روحیاتمان چیست. توجه داشته باشید که تنها باید خصوصیاتی را روی کاغذ بیاورید که تصور می کنید واقعاً در مورد شما صحت دارند.
انجام این عمل به شما کمک می کند که شخصیت واقعی خود را بهتر بشناسید و گام هایی را در جهت ارتقا و اعتلای شخصیتی خود بردارید. با این روش می توانید سعی کنید که هر روز بهترین فردی باشید که می توانید!
با بررسی دقیق لیستی که تهیه کرده اید می توانید به نتایج زیادی در مورد خود دست پیدا کنید. به راحتی متوجه خواهید شد که چرا انجام برخی کارها برایتان ساده و برخی دیگر دشوار است، چه چیز شما را تشویق کرده و چه چیز انگیزه را از شما سلب می کند، چرا نسبت به انجام برخی مسائل گرایش بیشتری دارید و چرا از مواجهه با برخی رویدادها خودداری می کنید و نهایتاً درک صحیحی از نقاط ضعف و قوت خود پیدا می کنید.

آیا علاقه ای به مطالعه کتاب های "کمک به خویشتن" دارید؟ معمولاً در این کتاب ها به ما آموزش داده می شود که همه افراد دارای نوعی حس هشیاری درونی هستند که اطلاعات  زیادی را در اختیار آنها قرار می دهد. تا کنون برایتان اتفاق افتاده که ندای درونیتان به شما بگوید کاری را انجام دهید اما منطقتان از انجام آن کار جلوگیری بعمل آورد؟
در مبحث فلسفه بحث های زیادی در این مورد صورت گرفته و برخی از فیلسوفان قهار معتقدند تا زمانیکه فرد از مراحل عرفانی بالا عبور نکرده باشد نمی تواند به ماهیت حقیقی درون خویش پی ببرد؛ اما در زندگی روز مره به وضوح می توانیم این مسئله را درک کنیم. جوانان، میانسالان، و کهنسالان همه تجربه هایی از این دست داشته اند و در حقیقت در برخی مواقع بعضی چیزها از راهی مرموز که نمی توان توجیه 100% علمی برای آن پیدا کرد به آنها الهام شده است. همه ما اطلاعاتی را از ندای درونی خود می گیریم که خودمان هم نمی دانیم از کجا می آیند.
حقیقت اینجاست که اطلاعات مفید برای تصمیم گیری بر اساس همه برد ها و باخت ها و تغییرات دیگر معمولاً در وقت مناسب خود ظاهر می شوند. برخی این موضوع را به فرشته های نگهبان نسبت می دهند، به هر حال هر چه که باشد صرفاً یک صدای درونی است که از منبع پرانرژی تغذیه می شود. در هر رویدادی این صدای درونی آماده کمک کردن به افراد است و هر کس با روی باز از آن استقبال کند بی پاسخ نمی ماند. در این قسمت چند نکته در مورد چگونگی برقراری ارتباط و کمک گرفتن از ندای درونی و ضمیر ناخودآگاه را ذکر می کنیم.

1. مکان آرامی را پیدا کنید. جایی که در آن کاملاً ریلکس بوده و احساس امنیت داشته باشید و هیچ چیز حواستان را پرت نکند. چند نفس عمیق شکمی بکشید تا آرامشتان بیشتر شده و تنش و استرس از بدنتان خارج شود. تصور کنید که سوار یک آسانسور شده اید و در حال پایین رفتن هستید و همینطور در حال ورود به اعماق قلب و مغزتان هستید. گوش کنید: هیچ صدایی نمی آید، سکوت همه جا را فرا گرفته، چند لحظه دیگر صبر کنید تا آرامش درونیتان چند برابر شود، بعد ببینید منبع دانایی و معرفت شما کجاست.

2.   حال تصویر آن منبع را در ذهن خود مجسم کنید: (فرشته محافظ، پروردگار، ذهن ناخودآگاه و ...) ببینید در ذهنتان چه فکری می و یا چه تصویری ایجاد می شود. به دقت روی آن تمرکز کنید.

3.   از او با جدیت بپرسید که آیا در حل مشکلی که برایتان اتفاق افتاده است و یا تصمیم بزرگی که باید بگیرید به شما کمک می کند؟ گوش کنید. ببینید چه ذهنیتی ایجاد می گردد و چه تصویری ساخته می شود. سعی کنید تا جایی که می توانید آرام باشید و هر چه را که می بینید به درستی به مشکل خود ارتباط دهید. فکر کنید که در کنار یکی از دوستان قدیمی و محبوب خود نشسته اید. در مقابل پرسش شما تصویر ذهنی تان تغییر می کنید و می توانید پاسخی شبیه بله یا سایر پاسخ های مثبت تاکیدی بشنوید.

4.   حال کمی دقیقتر شوید و مشکل اصلی خود را بیان کنید و از او بخواهید تا اطلاعاتی برای حل کردن مشکلتان در اختیارتان قرار دهد. هر چه که در ذهن شما بوجود آمد، حتی اگر هیچ معنایی هم برایتان نداشت، باز هم به آن دقت کنید و تصاویر را به خاطر بسپارید.

5.   اگر سوال های دیگری هم دارید بپرسید و ببینید چه اتفاقی می افتد. می توانید یک قلم و کاغذ در اختیار داشته باشید تا افکار و اشکالی که در ذهنتان می آید را یادداشت نموده و تصویرها را بکشید تا آنها را فراموش نکنید. گاهی اوقات هم نه تصویری می بینید و نه ایده ای، فقط دریافت می کنید که باید چگونه عمل کنید. فقط "می فهمید" و احساس خوبی پیدا می کنید.

6.   اگر می خواهید بر اساس ندای درونی خود عمل کنید، هرچقدر که می خواهید می توانید از نظر علمی آنرا زیر رو کرده و بررسی نمایید. سعی کنید به طرق مختلف از چیزی که ندای درونیتان می گوید برداشت کنید و نتیجه گیری نمایید. همیشه در  ذهن خود یک محیط محبت آمیز ایجاد کنید و به مزایا و معایب پیغام های درونی خود خوب فکر کنید.

7.   از آنجایی که ما در مرحله ای قرارگرفته ایم که همه افراد تصور می کنند که به راحتی می توانند به موفقیت دست پیدا کنند و اگر چنین نشود مشکل از خودشان است، به خودتان فرصت بدهید تا به ندای درونیتان ایمان بیاورید. اگر صبور باشید بهترین ها را در اختیار شما قرار می دهد؛ پافشاری کنید.
اما اگر در موارد نادر صدای درونی به شما نه گفت باید چه کار کنید ؟ این صدای سطحی درون شماست و نه ندای درونیتان. اصولاً یک عنصر مجازاتی است که در مقابل ندای درونی قد علم کرده. عشقی که در درون همه افراد وجود دارد هیچ گاه اجازه نه گفتن را به خود نمی دهد، اما ناراحتی و خشونت را کنار بگذارید و به جستجو ادامه دهید. شما نباید فقط به خاطر دشمنی که به آنجا تعلق ندارد از زندگی درونیتان دست بکشید.
به طور خلاصه اگر می خواهید زندگیتان تغییر پیدا کند باید به ندای درونی خود گوش فرا دهید. معرفت و دانایی که شما به دنبال آن هستید در آنجاست. ابتدا با قلبتان مشورت کنید، بعداً منطقتان نیز به شما می پیوندد. به راههای که در پیش رویتان قرار می گیرد اعتقاد داشته باشید، همه ما دارای توانایی های خاص خود بوده و افراد منحصر بفردی هستیم.

کنترل کردن احساسات به معنای نادیده گرفتن آنها نیست. به این معناست که آنها را بشناسید و در مواقع مناسب آنها را ابراز کنید، نه بدون کنترل و تصادفی.

مراحل

1. احساساتتان را بشناسید. میلیون ها راه برای احساس کردن وجود دارد اما دانشمندان احساسات انسانها را به چند احساس اصلی تقسیم بندی کرده اند: لذت، پذیرش،چگونه کنترل احساساتتان را به دست گیرید ترس، تعجب، ناراحتی، تنفر، عصبانیت و پیشبینی. انجمن تشخیص و آمار روانشناسی امریکا مهمترین احساساتی که بیشترین مشکل را برای ما ایجاد می کنند را این احساسات برشمرده اند: عصبانیت، ترس، اضطراب و افسردگی.

2. بدانید که احساسات مرموزانه و از غیب ظاهر نمی شوند. بسیاری اوقات ما در سطح ناخودآگاهمان تحت مرحمت احساساتمان هستیم. با شناخت احساساتمان در سطح خودآگاه بهتر می توانیم آنها را کنترل کنیم. بدترین کاری که می توانید بکنید این است که احساساتتان را نادیده بگیرید یا سرکوب کنید چون حتماً می دانید که اگر اینکار را بکنید این احساسات بدتر شده و بعدها فوران می کنند. در طول روز از خودتان بپرسید، "الان چه احساسی دارم؟" اگر می توانید دفترچه ای برای یادداشت احساساتتان داشته باشید. وقتی احساس افسردگی می کنید، مکث کنید و موقعیتی که این احساس را در شما ایجاد کرده بررسی کنید. به احساستان از 1 تا 100 نمره بدهید طوریکه عدد 1 کمترین شدت و عدد 100 بالاترین شدت را نشان دهد.

3. ببینید در آن زمان چه فکری از سرتان می گذشته است. مکث کنید و ببینید به چه چیز فکر می کردید و تا زمانیکه نفهمیدید چه فکری آن احساس را در شما ایجاد کرده دست برندارید. مثلاً ممکن است رئیستان بدون اینکه حتی متوجه باشد موقع ناهار به شما نگاه نکرده باشد و این فکر در ذهن شما ایجاد می شود که، "او آماده است که من را اخراج کند!"

4. حادثه ای که آن فکری که احساس مورد نظر را ایجاد کرده تایید می کند را روی کاغذ بیاورید. بعنوان مثال، ممکن است حرفی از دهانتان خارج شده باشد که او را عصبانی کرده باشد و جمع و جور کردن آن دیگر ممکن نباشد.

5. حادثه ای که مخالف آن فکر است را نیز بنویسید. اگر فکر کنید می فهمید که ازآنجاکه هیچ کس نمی تواند به خوبی با این رئیس راه بیاید، به همین خاطر نمی تواند کسی را اخراج کند چون تعداد کارمندان همین حالا هم کم هستند.

6. از خودتان بپرسید، "راه دیگری که منطقی تر و متعادل تر از این رویکرد باشد برای دیدن این موقعیت وجود دارد؟" با در نظر گرفتن این دلیل جدید می توانید نتیجه بگیرید که با وجود عصبانیت رئیس، کارتان کاملاً در امنیت است. البته ممکن است هنوز کار یا رئیستان را دوست نداشته باشید و بخواهید که دنبال کار دیگری بگردید. اما حداقل می توانید برای پیدا کردن یک کار بهتر به خوبی وقت بگذارید و نیازی نیست نگران بیکاری باشید.

7. انتخاب های مختلف را در نظر بگیرید. وقتی احساسی را شناسایی کردید، به حداقل دو راه برای واکنش دادن به آن فکر کنید. وقتی تصور کنید که فقط یک راه برای واکنش دادن وجود دارد، احساساتتان کنترل شما را به دست می گیرند. همیشه انتخاب های مختلفی پیش رویتان است. بعنوان مثال، اگر کسی اذیتتان می کند و شما عصبانی می شوید، واکنش فوری شما می تواند این باشد که شما هم او را اذیت کنید اما صرفنظر از اینکه آن احساس چه باشد، همیشه حداقل دو جایگزین دیگر هم دارید:

o هیچ عکس العملی نشان ندهید. اما اگر اینکار را می کنید باید شناسایی احساستان را ادامه دهید. فقط به این خاطر که به یک احساس واکنش نمی دهید به این معنا نیست که آن احساس وجود ندارد. اگر انتخاب می کنید که هیچ عکس العملی نشان ندهید، باید حتماً به خاطر یک دلیل باشد (همانطور که در مورد بعد توضیح داده خواهد شد) نه به خاطر اینکه ترس از روبه رو شدن.

o عکس کاری که معمولاً انجام می دهید را انجام دهید.

8. انتخاب کنید. حالا که انتخاب های مختلفی پیش رویتان است، وارد عمل شوید:

o اصول – می خواهید چه کسی باشید؟ اصول اخلاقی شما چیست؟ می خواهید نتیجه این موقعیت چه باشد؟ و آخر اینکه کدام تصمیم بیشتر باعث افتخارتان خواهد بود؟ اینجاست که راهنمایی های مذهبی برای خیلی افراد وارد کار می شوند.

o منطق – چه راهکاری نتیجه دلخواهتان را می دهد؟ بعنوان مثال، اگر با یک دعوای خیابانی مواجه شده اید و می خواهید که راهکار صلحطلبانه را پیش بگیرید، می توانید از آن گذر کنید اما این احمال وجود دارد که اگر رویتان را برگردانید طرف مقابل عصبانی تر شود. شاید بهتر باشد که عذرخواهی کنید و اجازه بدهید تا زمانیکه آرامتر شود حرفهایش را بزند.

9. نگرشتان را تغییر دهید. مراحل بالا نشان می دهد که چطور اجازه ندهید احساساتتان رفتار شما را کنترل کند اما نشان نمی دهد که چطور خودِ آن احساسات را تغییر دهید. اگر می خواهید احساساتتان را کنترل کنید باید نگرشتان به دنیا را عوض کنید. اگر یاد بگیرید که چطور خوشبین باشید، خواهید دید که احساسات منفی کمتر به سراغتان می آیند. حتی می توانید مستقیماً خیلی از اعتقادات اصلی خودتان که افکار ناراحت کننده و منفی برایتان ایجاد می کنند را از بین ببرید. می توانید با بحث های درونی از شر این ایده های ازاردهنده خلاص شوید. در زیر به چند نمونه از این افکار و اعتقادات ناراحت کننده اشاره می کنیم:

o برای اینکه فردی باارزش باشم باید در همه جنبه ها فردی کامل باشم. هیچ کس نمی تواند در همه چیز کامل باشد. اما اگر باور داشته باشید که اگر کامل نباشید فردی شکست خورده هستید فقط تا آخر عمر خودتان را بدبخت می کنید.

o باید همه کسانیکه برایم مهم هستند دوستم داشته باشند و قبولم کنند. گاهی اوقات نمی توانید از دشمن سازی برای خودتان جلوگیری کنید. خیلی ها هستند که با همه بدرفتار هستند. اما نمی توانید برای راضی نگه داشتن آنها زندگی را به خودتان زهر کنید.

o وقتی مردم غیرمنصفانه رفتار می کنند به خاطر بدجنسیشان است. اکثر کسانی که با شما غیرمنصفانه رفتار می کنند دوستان و خانواده ای دارند که عاشقشان هستند. همه انسانها ترکیبی از خوبی و بدی هستند.

o خیلی احساس بدی است وقتی ناامیدم، با من بد رفتار می کنند یا نادیده ام می گیرند. برخی افراد این حس را دارند که به خاطر اینکه نمی توانند کوچکترین ناامیدی را تحمل کنند، همیشه شغلشان را از دست می دهند یا روابطشان به خطر می افتد.

o بدبختی از نیروهای خارجی ناشی می شود که کاری برای تغییر آن از دستم برنمی آید. خیلی از زندانیان وضعیتشان را گردن قضا و قدر می اندازند و می گویند که نقشی در آن نداشته اند.

o اگر چیزی خطرناک یا ترسناک است باید نگران آن باشم. خیلی ها باور دارند که نگران بودن به دور شدن مشکلات کمک می کند.

o خودداری از مواجهه با سختی ها و مسئولیت ها ساده تر از روبه رو شدن با آنهاست. حتی تجربیات دردناک هم اگر با آنها روبه رو شوید می تواند پایه ای برای یادگیری و رشد شما در آینده باشد.

o به خاطر اینکه اتفاقات گذشته زندگی من را کنترل کرده، حال و آینده ام هم باید همینطور باشد. اگر این واقعاً صحت داشت به این معنا بود که ما زندانیان گذشته مان هستیم و تغییر غیرممکن است. اما انسانها همیشه در حال تغییرند و بعضی وقت ها این تغییرات چشمگیر است.

o وقتی کارها آنطور که می خواهم پیش نمی رود خیلی بد است. آیا می توانستید روند زندگیتان را پیشبینی کنید؟ مطمئناً نه. به همین خاطر نمی توانید پیشبینی کنید که کارها آنطور که شما می خواهید پیش خواهند رفت یا نه.

o فقط با لذت بردن و خوش گذراندن و تفکر هرچه پیش آید خوش آید می توانم فرد خوشبختی باشم. اگر این درست بود تقریباً همه آدم های پولدار بازنشسته هیچ کاری نمی کردند. اما درعوض می بینید که همه آنها از چالش های جدید بعنوان راهی برای رشد بیشتر استفاده می کنند.

نکات

· یادبگیرید که از انحرافات شناختی که باعث می شود همه چیز بدتر از آن چیزی که هست به نظر برسد دوری کنید. اکثر ما این را شنیده ایم که می گویند نیمه پر لیوان را ببینید. اما وقتی قدرت درکتان منحرف می شود، فقط نیمه خالی لیوان را می بینید. در زیر به چند نمونه اشاره می کنیم:

o تفکر هیچ چیز یا همه چیز. همه چیز یا خوب است یا بد و هیچ چیز بین این دو وجود ندارد. اگر شما کامل نیستید پس کاملاً شکست خورده هستید.

o تعمیم افراطی. یک اتفاق بد موجب یک سلسله اتفاقات بد می شود.

o فیلتر ذهنی. یک چیز منفی همه چیز را منفی می کند. خیلی وقت ها وقتی افسرده اید نیمه خالی لیوان را می بینید.

o مردود کردن جنبه مثبت. اگر کسی نظر مثبتی نسبت به شما ابراز می کند به حساب نمی آید. اما اگر کسی چیز بدی درموردتان بگوید "همیشه می دانستید".

o نتیجه گیری سریع. بااینکه هیچ واقعیت قطعی وجود ندارد که نتیجه گیری شما را تایید کند، یک تفسیر و نتیجه گیری منفی می کنید.

o خواندن ذهن. فکر می کنید که کسی به شما بی احترامی می کند و برای مطمئن شدن از آن تلاشی نمی کنید. فقط تصور می کنید که اینطور است.

o اشتباه طالع بینی. فکر می کنید که همه چیز بد پیش خواهد رفت و خودتان را قانع می کنید که این حقیقت دارد.

o بزرگسازی و کوچکسازی. تصور کنید که با یک دوربین به خودتان یا کسی دیگر نگاه می کنید. ممکن است تصور کنید که اشتباهی که انجام داده اید یا موفقیت کسی دیگر مهمتر از آن چیزی است که هست. حالا تصور کنید که دوربین را برمی گردانید و از آن سر دوربین به همان چیزها نگاه می کنید. کاری که انجام داده اید ممکن است کم اهمیت تر از آنچه که بوده جلوه کند و اشتباه کسی دیگر کم اهمیت تر از آنچه که هست به نظر برسد.

o استدلال احساسی. تصور می کنید که احساسات منفی شما منعکس کننده واقعیت امر است: "من اینطور حس می کنم پس باید واقعیت داشته باشد."

o بایدها. تلاش می کنید که به خودتان برای کاری انگیزه بدهید. باید اینکار را بکنی. حتماً اینکار را بکن و امثال آن. اینکار باعث نمی شود که علاقه ای برای انجام آن پیدا کنید فقط باعث می شود احساس گناه کنید. وقتی این بایدها را برای بقیه به کار ببرید احساس عصبانیت، دلسردی و خشم خواهید کرد.

o برچسب زدن. این یک نوع حاد از تعمیم افراطی است. وقتی که اشتباهی مرتکب می شوید به خودتان برچسب می زنید، مثل، "من یک بازنده هسنم". وقتی رفتار اشتباه فردی دیگر شما را ناراحت می کند باز یک برچسب منفی به او می چسبانید.

o به خود گرفتن. تصور می کنید که شما علت اتفاقات بد هستید درحالیکه هیچ تقصیری متوجه شما نبوده است.

هشدارها

· خیلی مهم است که بتوانید کنترل احساساتتان را به دست گیرید اما سرکوب کردن آنها یا نادیده گرفتنشان کاملاً متفاوت از این قضیه است. سرکوب کردن احساساتتان ممکن است باعث بروز اختلالات جسمی و احساسی در شما شود.

· مشکلات احساسی آنقدر پیچیده هستند که نیاز به کمک تخصصی یک روانشناس، مشاور، یا مددکار دارد.

تغییرات‌ طبیعی‌ و غیرطبیعی‌ پا

هر فرد به‌ طور متوسط‌ روزانه‌ ده‌هزار قدم‌ برمی‌دارد، یعنی‌ سه‌ میلیون‌ قدم‌ در سال؛ و در هر قدم، دو یا سه‌ برابر وزن‌ بدن‌ خود را روی‌ پاها می‌ اندازد. با مرور زمان، این‌ مسئله‌ موجب‌ آسیب‌هایی‌ در پا می‌ شود که‌ با توجه‌ به‌ سن،‌ طبیعی‌ هستند.این‌ آسیب‌ها عبارت اند از:

- پا به‌ تدریج‌ درازتر و پهن ‌تر می‌ شود.

- قوس‌ پا به‌ مرور صاف‌ می‌ شود.

- چربی‌ کف‌ پا و پاشنه‌ کاهش‌ می‌ یابد.

- محدودیت‌ حرکت‌ و خشکی‌ مچ‌ و پا به‌ وجود می‌ آید.

- تعادل‌ هنگام‌ راه‌ رفتن‌ کاهش‌ می ‌یابد.

گاهی‌ نیز تغییراتی‌ در پا ایجاد می ‌شود که‌ غیرطبیعی‌ است. البته‌ بسیاری‌ از آنها قابل‌ پیشگیری ‌اند و مهمترین‌ عامل‌ پیشگیری‌ نیز استفاده‌ از کفش‌ مناسب‌ است.بعضی‌ از این‌ تغییرات‌ عبارت اند از:

- هالوکس‌ والگوس‌ (انحراف‌ شست‌ پا به‌ خارج

- خم‌ شدن‌ انگشتان‌ پا

- چنگالی‌ شدن‌ انگشتان‌ (خمیدگی‌ شدید انگشتان

- انحراف‌ انگشت‌ کوچک‌ پا به‌ خارج‌

- به‌ وجودآمدن‌ میخچه، تاول، زخم‌ یا عفونت‌ (در اثر فشار زیاد کفش‌ تنگ‌ بر استخوان‌ انگشت

- فشار بر بافت‌ عصبی‌ انگشتان‌ پا

- آرتریت‌ (تورم‌ مفاصل‌ انگشتان‌ پا

بسیاری‌ از بیماری‌های‌ پا، با تغییر نوع‌ کفش‌ رفع‌ می ‌شوند. ناراحتی‌های‌ مزمن‌ پا نیز ممکن‌ است‌ با استفاده‌ از وسایل‌ خاص‌ ارتوپدی‌ درمان‌ شوند. در موارد شدیدتر می توان با مراجعه‌ به‌ متخصص‌ جراحی‌ ارتوپدی‌ راه‌ درمان‌ مناسب‌ را یافت.

کفش‌ مناسب‌

کفش‌ نامناسب‌ از نظر اندازه، پا را به‌ بیماری‌های‌ بسیاری‌ از جمله‌ انحراف‌ انگشت‌ شست‌ پا (هالوکس‌ والگوس)، میخچه، تاول‌ و خمیدگی‌ انگشتان‌ مبتلا می ‌کند.

تحقیق‌ انجام‌ شده‌ توسط‌ یک انجمن‌ ارتوپدی‌ مچ‌ و پا نشان‌ می ‌دهد که:

- از هر ده‌ زن، نُه‌ نفر کفش‌ تنگ‌ و کوچک‌ می‌ پوشند.

- از هر ده‌ زن، هشت‌ نفر می گویند‌ کفش‌هایشان‌ دردناک‌ است.

- از هر ده‌ زن، هفت‌ نفر دچار بیماری‌ انحراف‌ شست‌ پا، خمیدگی‌ انگشتان‌ یا سایر ناراحتی‌های‌ دردناک‌ پا هستند.

- زنان‌ ده‌ برابر مردان‌ به‌ دلیل‌ پوشیدن‌ کفش‌ تنگ، دچار بیماری‌های‌ پا می ‌شوند.

- از هر ده‌ زن‌ که‌ دچار بیماری‌های‌ پا شده‌اند، در مورد نُه‌ نفر علت‌ بروز ناراحتی،‌ استفاده‌ از کفش‌ تنگ‌ بوده‌ است.

رابطه‌ کفش‌ با زمین ‌خوردن‌

ناراحتی‌های‌ پا، اعم‌ از بیماری‌ها یا آسیب‌های‌ ناشی‌ از کفش، راه‌ رفتن‌ را دشوار می ‌کنند و باعث‌ زمین‌ خوردن‌ فرد می‌ شوند.

بیش‌ از یازده‌ میلیون‌ (یک‌ نفر از سه‌ نفر) سالمند (دارای‌ ۶۵ سال‌ یا بیشتر) مبتلا به‌ بیماری‌های‌ پا هستند. این‌ رقم‌ دو برابر تعداد افراد بالغ‌ (یک‌ نفر از هر شش‌ نفر) مبتلا به‌ ناراحتی‌ پاست؛ و اکثر بیماران‌ زن‌ هستند. همانطور که گفته شد تحقیقات‌ نشان‌ داده‌ است‌ که ۹۰ درصد زنان‌ کفش‌ تنگ‌ می‌ پوشند. اما باید کفش‌ را به ‌خاطر راحتی‌ آن‌ انتخاب‌ کرد، نه‌ به‌ خاطر مُد. راحتی‌ کفش‌ برای‌ حفظ‌ ثبات، حرکت‌ و ایمنی‌ بدن‌ اساسی‌ است.

توصیه‌هایی‌ برای‌ خرید کفش‌

همه‌ ما در مقابل‌ آسیب‌های‌ پا و مچ‌ ناتوان‌ هستیم، اما با پوشیدن‌ کفش‌های‌ مناسب‌ - به‌ طوری‌ که‌ مطابق‌ حالت‌ طبیعی‌ پای‌ ما باشد - می‌ توان‌ از این‌ مسئله‌ در امان‌ ماند. اگرچه‌ نوع‌ کفش‌ نیز بسیار اهمیت‌ دارد؛ نکته‌ مهم‌ در انتخاب‌ کفش‌ جنس‌ آن‌ است؛ به‌ گونه ‌ای‌ که‌ بتواند پاها را به ‌راحتی‌ حفاظت‌ کند.

آکادمی‌ جراحان‌ ارتوپدی‌ آمریکا توصیه‌هایی‌ دارد که‌ با رعایت‌ آنها کمتر به‌ مشکلات‌ پا دچار می ‌شویم:

- هنگام‌ خرید کفش‌ هر دو لنگه‌ را به پایتان امتحان‌ کنید.

- خانم‌ها نباید کفش‌هایی‌ با پاشنه‌ بلندتر از پنج‌ و نیم‌ سانتیمتر بپوشند.

- سعی کنید بعد از ظهر به خرید کفش نو بروید، زیرا پاها معمولاً در طول‌ روز به‌ دلیل‌ نشستن‌ و ایستادن‌ مکرر، ورم‌ می‌ کنند و بزرگتر می‌شوند.

- کفش‌ باید در قسمت‌ پاشنه‌ و پنجه‌ کاملاً اندازه‌ باشد.

- بین‌ انتهای‌ بلندترین‌ انگشت‌ پا و جلوی‌ کفش‌ باید حداقل‌ یک‌ سانتیمتر فضا وجود داشته‌ باشد.

- در اکثر افراد یک‌ پا بزرگتر از پای‌ دیگر است. اندازه‌ کفش‌ مورد نظر خود را با پای‌ بزرگتر متناسب‌ کنید.

- پس‌ از پوشیدن‌ کفش‌ جدید، کمی‌ قدم‌ بزنید تا از راحتی‌ آن‌ مطمئن‌ شوید.

- برحسب‌ نوع‌ کفش، اندازه‌ آن‌ نیز فرق‌ می ‌کند. کفش‌ را براساس‌ مقایسه‌ اندازه‌ آن‌ با پای‌ خود بسنجید، نه‌ براساس‌ شماره‌ نوشته ‌شده‌ بر آن.

- وقتی‌ کفش‌ به‌ پا دارید، باید بتوانید آزادانه‌ انگشتان‌ خود را حرکت‌ بدهید.

- اگر کفش‌ تنگ‌ است، به‌ این‌ امید که‌ باز می ‌شود و اندازه‌ خواهد شد، آن‌ را نخرید.

- بعضی‌ کفش‌های‌ پاشنه‌ بلند، پنجهِ نوک ‌تیز هم‌ دارند که‌ به‌ انگشتان‌ پا فشار می‌آورد و به‌ آنها شکل‌ مثلثی‌ غیرطبیعی‌ می‌ دهد. هرچه‌ پاشنه‌ کفش‌ بلندتر باشد، فشار وارد بر کف‌ پا بیشتر می‌ شود. این‌ فشار به‌ جلوی‌ پا و در نهایت‌ به‌ پنجه‌ها رانده‌ می‌ شود و به‌ انگشتان‌ پا آسیب‌ می‌ رساند.

دانشمندان در آخرین مطالعات خود متوجه شدند، زنان پیوسته در مورد شكل ظاهری و همچنین پیر شدن خود نگران هستند.
به گزارش شبكه خبر، برای انجام این تحقیق دانشمندان از صد زن خواستند تا در تحقیقی شركت كنند تا به این ترتیب محققان متوجه بشوند كه زنان به طور متوسط چند بار در مورد شكل ظاهری و پیر شدن خود احساس ناامیدی می‌كنند.
از زنانی كه در این تحقیق شركت داشته و بین 35 تا 69 سال سن داشتند خواسته شد هر زمان كه در مورد صورت، شكل بدن و ظاهر خود احساس ناامیدی و نگرانی كردند، آن را ثبت كنند.
بعد از انجام این مطالعه دانشمندان متوجه شدنند زنان در این محدوده سنی معمولا 36 بار در طول روز دچار احساسات منفی در مورد شكل ظاهری خود می‌شوند و خود را مورد انتقاد قرار می‌دهند.
البته در مورد بعضی از زنان این احساس شكل افراطی به خود گرفته و به حالت وسواس گونه زندگی آن‌ها را دستخوش تغییر قرار داده بود.

این تفكرات گاهی تا آنجا پیش می‌رود كه فرد دست به انكار شكل ظاهری خود می‌زند، و خود را آنگونه كه هست قبول ندارد.
یكی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های زنان پیر شدن وتغییر شكل ظاهری به واسطه آن است.بسیاری از زنان زمانی كه چین و چروك‌های صورت را مشاهده می‌كنند بسیار نسبت به خود احساس منفی پیدا می‌كنند و نگرانی از پیر شدن تمام زندگی آن‌ها را فرا می‌گیرد.
البته این تحقیقات نشان می‌دهد كه زمانی كه زنان اقدام به آرایش كردن می‌كنند، احساسات منفی آن‌ها نسبت به خودشان اندكی كاهش پیدا می‌كند كه این موضوع دلیل علاقه افراطی بعضی از زنان را به آرایش كردن نشان می‌دهد.