نوشته شده توسط : nahal

نگاه متخصص بيماري‌هاي دهان و دندان/ دكتر آرش منصوريان/عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران
چرا آفت مي‌زنيم؟


آفت‌هاي داخل دهان از لحاظ ماهيتي نوعي زخم محسوب مي‌شوند. اين زخم‌ها فقط داخل دهان به وجود مي‌آيند و در هيچ جاي ديگر بدن ديده نمي‌شوند. آفت به شكل بيضي يا دايره و زخمي عميق با ته?رنگ سفيد است. تعداد آفت‌ها معمولا از يك تا چند عدد با اندازه‌هاي كوچك و بزرگ در حد 4-3 ميلي‌متر يا حتي بزرگ‌تر از يك سانتي‌متر متغير است...

 آفت‌هاي بزرگ‌‌تر از يك سانتي‌متر به‌ندرت ديده مي‌شود. آفت‌ها داخل لپ، روي زبان و كف دهان تشكيل مي‌شوند و كمتر روي لثه و سقف دهان به وجود مي‌‌آيند. تاكنون علت خاصي براي پيدايش آنها يافت‌نشده است اما برخي عوامل مي‌توانند زمينه‌ساز پيدايش آفت‌هاي دهاني باشند؛ از ارث استرس و هيجان (مثل حوادث ناگوار زندگي) گرفته تا عوامل سيستميك (كم‌خوني ناشي از فقر آهن، كم‌خوني ناشي از كمبود ويتامين‌هايي مانند B يا اسيدفوليك)، حساسيت‌غذايي و ضعف سيستم ايمني (مهم‌ترين دليل ضعف سيستم ايمني بيماري ايدز است. بيماران مبتلا دچار آفت‌هاي متعدد دهاني هستند و ممكن است يك فرد در طول ماه چند بار دچار ضايعه آفتي شود). پس مي‌توان گفت كه دليل و زمينه مشخصي براي بروز بيماري وجود ندارد و طبيعتا درمان ريشه‌اي آن نيز به راحتي امكان‌پذير نيست. به همين دليل درمان به‌صورت علامتي است و سعي مي‌شود ضايعات كنترل شوند. پمادها و داروهاي مختلفي به بازار آمده كه از خانواده كورتون‌ها هستند. دهانشويه‌هايي هم وجود دارند كه بيمار با استفاده از آنها اين دوره از ابتلا را راحت‌تر سپري مي‌كند. طول دوره آفت دهان به نوع آن بستگي دارد. اگر ضايعات كمتر از يك سانتي‌متر باشد، بهبود آن حول و حوش 5 تا نهايتا 10 روز زمان مي‌برد ولي آفت‌هاي بزرگ (بالاتر از يك سانتي‌متر) ممكن است ماه‌ها داخل دهان باقي بمانند. به دليل دردناك بودن ضايعات،‌ بيماران هنگام خوردن غذا دچار مشكل مي‌شوند. گرچه در اين دوره هيچ محدوديت غذايي‌اي وجود ندارد، بهتر است بيمار غذاهاي مايع و نرم بخورد و كمتر غذاهاي تند و ترش ميل كند. اگر دليل بروز آفت‌ها ارثي باشد، غيرقابل كنترل خواهند بود و اصلا نمي‌توان مانع پيدايش آنها شد ولي در صورتي كه عواملي مانند كمبود ويتامين، كم‌خوني و ضعف سيستم ايمني در آن نقش داشته باشند، مي‌توان با برطرف كردن اين كمبودها و مشكلات تا حدود زيادي از بروز بعدي ضايعات آفتي جلوگيري كرد. آفت معمولا در دهه دوم زندگي شايع است و در بچه‌ها به‌ندرت ديده مي‌شود. متاسفانه برخي پزشكان و مردم عادي هر نوع زخمي در دهان را به آفت نسبت مي‌دهند و به پزشك مراجعه نمي‌كنند درحالي كه ممكن است نشانه بدخيمي دهان باشد و اگر اين بدخيمي‌ها زود تشخيص داده شوند، در مراحل اوليه كاملا قابل‌كنترل هستند. تشخيص اشتباه، وضعيت بيماري را پيچيده‌تر مي‌كند. زخم‌هاي بدخيم در مراحل اوليه شباهت زيادي به آفت دارند بنابراين اگر آفت‌هاي داخل دهان در مدت 10-5 روز بهبود نيافتند و اندازه آنها بزرگ‌تر شد، بلافاصله به يك دندان‌پزشك مراجعه كنيد.

 

 



:: بازدید از این مطلب : 1306
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

زيبايي از درون شروع مي‌شود


زيبايي براي افراد معاني خاصي دارد. به نظر من براي زيباتر به نظر رسيدن، کارهاي خوب و متفاوتي مي‌توان انجام داد مثلا براي اينكه گونه‌هاي زيبايي داشته باشيد...

 

 

 

توصيه مي‌کنم با مهرباني صحبت كنيد! براي اينكه چشمان دوست‌داشتني‌اي داشته باشيد، توصيه مي‌کنم خوبي‌هاي مردم را بكاويد و ببينيد! براي اينكه بدن متناسبي داشته باشيد، غذاي خود را با افراد نيازمند تقسيم كنيد و براي اينكه هرگز تنها نباشيد، با دانش حركت كنيد.

شايد چيزهايي که گفتم، كمي اغراق‌آميز به‌نظر برسد ولي اين يك حقيقت است؛ زيبايي واقعي برخاسته از درون انسان‌هاست. البته اين سخن بدين معنا نيست كه از زيبايي ظاهري خود غافل شويم. زيبايي هميشه و در همه دوران‌ها بحث مورد علاقه بشر بوده و از آن زمان تاكنون روش‌هاي مختلفي براي زيباتر شدن و زيباتر ماندن به كار گرفته شده است. تحقيقات و علم و فناوري جديد به رشد اين صنعت كمك بسياري كرده‌اند ولي به نظر مي‌رسد بعضي از علوم و فنون زيبايي به زمان يا دوره خاصي تعلق ندارد و بعضي از كار‌هايي كه صد‌ها يا حتي هزاران سال قبل در زمينه زيبايي انجام مي‌شده است، هنوز هم انجام مي‌شود، بنابراين هرگاه درون شما زيبا شد، بيرونتان هم زيبا خواهد بود چون فقط زيبايي‌ها را خواهيد ديد.

 

 

 



:: بازدید از این مطلب : 992
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

نگاه متخصص تغذيه/ دكتر سعيد حسيني/ استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران
بعضي خانم‌ها بهتر است سويا نخورند


سويا يكي از منابع پروتئيني شناخته شده است و از نظر ميزان پروتئين با گوشت برابري مي‌كند. نكته مثبت سويا و فراورده‌هاي آن، نداشتن چربي‌هاي اشباع است چون اين چربي‌ها براي بدن مضر هستند و مي‌توانند كلسترول بد خون را بالا ببرند و مشكلات قلبي- عروقي پديد آورند...

 وقتي پروتئين روزانه از منابع حيواني تامين مي‌شود، مصرف چربي‌هاي اشباع شده همراه آن اجتناب‌ناپذير است.

سويا حتي از نظر قيمت نيز بسيار مقرون به صرفه است ولي طعم آن به مذاق خيلي‌ها خوش نمي‌آيد. انواع فراورده‌هاي سويا در بازار به فروش مي‌رسد و مي‌توان گفت كه همه آنها از نظر دارابودن مواد مغذي در يك سطح هستند و تفاوت چنداني با هم ندارند. البته برخي از توليدكنندگان به شكل غيراستاندارد، سويايي وارد بازار مي‌كنند كه تمام موادمغذي آن گرفته شده و در نهايت محصولي بي‌كيفيت را به دست مصرف‌كننده مي‌رسانند بنابراين افرادي كه از سويا به عنوان جايگزين گوشت حيواني استفاده مي‌كنند، حتما بايد هنگام خريد به برچسب تغذيه‌اي آن توجه داشته باشند و حتما سويا را از مراكز معتبر خريداري کنند.

سويا مورد توجه بسياري از گياهخواران است اما همه افراد گياهخوار بايد اطلاعات خود را درباره گياهخواري بالا ببرند، به‌خصوص كساني كه در سنين نوجواني يا جواني اقدام به گياهخواري كرده‌اند. گياهخواري انواع مختلفي دارد؛ برخي افراد از خوردن هرگونه غذا با منشاء حيواني اجتناب و حتي تخم‌مرغ و لبنيات را از رژيم غذايي خود حذف و پروتئين موردنياز بدن خود را فقط از سويا و حبوبات دريافت مي‌كنند كه البته تامين پروتئين از اين دو منبع انتخاب خوبي است. فقط خانم‌هايي كه بيماري‌هاي زنانه وابسته به هورمون دارند (كيست پستان يا اختلال‌هاي تخمداني رحمي) بايد دقت كنند قبل از مصرف سويا با متخصص زنان در اين باره مشورت كنند زيرا سويا، حاوي هورمون مشابه هورمون زنانه است.

هر فرد بايد 15 درصد از كل كالري بدن خود را از مواد پروتئيني دريافت كند و نبايد از اين فراتر رود و مصرف سويا نيز بايد در همين حد باشد. در ضمن، اگر فرد گياهخوار از منابع پروتئيني ديگر مثل تخم‌مرغ يا حبوبات و لبنيات استفاده مي‌كند، بايد ميزان سويا را كاهش دهد به‌طوري كه مجموع همه منابع پروتئيني در روز به همان 15 درصد محدود شود.

 



:: بازدید از این مطلب : 1239
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

نگاه متخصص تغذيه/ دكتر سعيد حسيني/ استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران
بعضي خانم‌ها بهتر است سويا نخورند


سويا يكي از منابع پروتئيني شناخته شده است و از نظر ميزان پروتئين با گوشت برابري مي‌كند. نكته مثبت سويا و فراورده‌هاي آن، نداشتن چربي‌هاي اشباع است چون اين چربي‌ها براي بدن مضر هستند و مي‌توانند كلسترول بد خون را بالا ببرند و مشكلات قلبي- عروقي پديد آورند...

 وقتي پروتئين روزانه از منابع حيواني تامين مي‌شود، مصرف چربي‌هاي اشباع شده همراه آن اجتناب‌ناپذير است.

سويا حتي از نظر قيمت نيز بسيار مقرون به صرفه است ولي طعم آن به مذاق خيلي‌ها خوش نمي‌آيد. انواع فراورده‌هاي سويا در بازار به فروش مي‌رسد و مي‌توان گفت كه همه آنها از نظر دارابودن مواد مغذي در يك سطح هستند و تفاوت چنداني با هم ندارند. البته برخي از توليدكنندگان به شكل غيراستاندارد، سويايي وارد بازار مي‌كنند كه تمام موادمغذي آن گرفته شده و در نهايت محصولي بي‌كيفيت را به دست مصرف‌كننده مي‌رسانند بنابراين افرادي كه از سويا به عنوان جايگزين گوشت حيواني استفاده مي‌كنند، حتما بايد هنگام خريد به برچسب تغذيه‌اي آن توجه داشته باشند و حتما سويا را از مراكز معتبر خريداري کنند.

سويا مورد توجه بسياري از گياهخواران است اما همه افراد گياهخوار بايد اطلاعات خود را درباره گياهخواري بالا ببرند، به‌خصوص كساني كه در سنين نوجواني يا جواني اقدام به گياهخواري كرده‌اند. گياهخواري انواع مختلفي دارد؛ برخي افراد از خوردن هرگونه غذا با منشاء حيواني اجتناب و حتي تخم‌مرغ و لبنيات را از رژيم غذايي خود حذف و پروتئين موردنياز بدن خود را فقط از سويا و حبوبات دريافت مي‌كنند كه البته تامين پروتئين از اين دو منبع انتخاب خوبي است. فقط خانم‌هايي كه بيماري‌هاي زنانه وابسته به هورمون دارند (كيست پستان يا اختلال‌هاي تخمداني رحمي) بايد دقت كنند قبل از مصرف سويا با متخصص زنان در اين باره مشورت كنند زيرا سويا، حاوي هورمون مشابه هورمون زنانه است.

هر فرد بايد 15 درصد از كل كالري بدن خود را از مواد پروتئيني دريافت كند و نبايد از اين فراتر رود و مصرف سويا نيز بايد در همين حد باشد. در ضمن، اگر فرد گياهخوار از منابع پروتئيني ديگر مثل تخم‌مرغ يا حبوبات و لبنيات استفاده مي‌كند، بايد ميزان سويا را كاهش دهد به‌طوري كه مجموع همه منابع پروتئيني در روز به همان 15 درصد محدود شود.

 



:: بازدید از این مطلب : 1185
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

کلينيک پوست و مو/ دکتر محمدعلي نيلفروش‌زاده متخصص پوست و مو رئيس مرکز تحقيقات پوست و سالک
10 علت ابروريزي


اينکه ابروهاي شما بريزد بسيار ناراحت‌کننده است؛ چون ابرو يکي از اجزاي صورت است که براي شکل دادن صورت لازم و ضروري است....

 چهره کلي يک فرد در صورت ريزش ابرو دچار تغيير عمده مي‌شود. در قدم اول بايد علل اين مشکل را بهتر بشناسيد:

 

1

 

بيماري‌هاي غدد درون‌ريز يا تغييرات هورموني: عواملي که بر تعادل هورموني فرد تاثير بگذارد، مي‌تواند موجب ريزش ابرو شود. اين تغييرات هورموني شامل بارداري، بيماري‌هاي تيروييدي و مصرف قرص‌هاي پيشگيري از بارداري است که خوشبختانه پس از قطع آن رويش مجدد رخ خواهد داد.

 

2

 

شيمي‌درماني: البته چگونگي اثر شيمي‌‌درماني کاملا مشخص نيست اما شيمي‌درماني نيز بر فعاليت بسياري از سلو‌ل‌ها تاثير مي‌گذارد و اين موجب ريزش موقت مي‌شود.
3 عفونت‌ها: شايع‌ترين عفونت‌هايي که مستقيما بر فوليکول مو يا ساقه مو اثر مي‌کنند، عبارت‌اند از:• عفونت قارچي: که بيشتر پوست سر را درگير مي‌کند مي‌تواند موجب ريزش موي موقت شود.• شپش: خارش و خراشيدن ابرو و مژه موجب کندن آن مي‌شود.• بيماري‌ هانسن: موجب نازک شدن موي ابرو ‌مي‌شود.• سيفيليس: موجب ريزش موي «بيدخورده» مي‌شود که بيشتر در داخل پيشرفته مي‌شود.

 

4

 

بيماري‌هاي خودايمني: از مهم‌ترين اين بيماري‌‌ها مي‌توان به لوپوس اريتماتو، آلوپسي آره‌آتا و ويتيليگو اشاره کرد.

 

5

 

التهابات پوستي: التهابات ناشي از بيماري‌هاي پوستي مانند سبوره، پسوريازيس، اگزما و درماتيت تماسي مي‌تواند در اثر خارش و خراشيدن به ريزش مو و ابرو منجر شود.

 

6

 

تومورهاي پوستي: اين تومورها به سرعت روي پوست رشد مي‌کنند و از آنها مي‌توان به زگيل و همانژيوم اشاره کرد.

 

7

 

داروها: موي ابرو نيز مانند ساير موها تحت تاثير بعضي داروها ريزش پيدا مي‌کند. از جمله اين داروها مي‌توان به داروهاي ضدفشارخون، داروهاي روان‌پزشکي و ضدتشنج اشاره کرد.

 

8

 

ويتامين‌ها و مواد معدني: مصرف بيش از حد اين مواد، مثلا مصرف افراطي ويتامين B و مشتقات ويتامين A مي‌تواند به اين مشکل منجر شود.

 

9

 

عوامل متفرقه: گاز بوتان در بي‌هوشي عمومي، افزايش چربي خون، مصرف موضعي قطره‌هاي بتابلوکرهاي چشمي موجب ريزش ابرو و مژه مي‌شود که البته قابل برگشت است.

 

10

 

تريکوتيلومانيا: اين، يک عادت رفتاري غلط است که با کندن مو همراه است. انجام مکرر آن موجب ريزش دايمي مي‌شود. فوليکول موي ابرو بسيار حساس است و بنابراين بهتر است فرم دلخواه ابروي‌تان را در نظر بگيريد و از تغيير مداوم آن خودداري کنيد.

 



:: بازدید از این مطلب : 1204
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

نسيم تقوي/شايد اين سؤال، سؤال شما هم باشد
منافذ باز پوست را مي‌شودبست؟


با توجه به پرسش‌هاي متعدد خوانندگان «سلامت» درباره منافذ باز پوست و در پي هشدار متخصصان پوست براي آگاهي دادن به مردم، به ويژه افرادي که تبليغات دروغين در زمينه محصولات درمان‌کننده مشکلات پوست و زيبايي را باور مي‌کنند، در «پوست و مو»ي اين هفته سعي کرديم دانستني‌هاي لازم در اين‌باره را در قالب نکته‌هايي علمي اما کوتاه و مختصر و مفيد در اختيارتان قرار دهيم...

اندازه اين منافذ از پيش تعيين شده است و جنبه ژنتيکي و وراثتي دارد بنابراين بستن آنها نه تنها امکان‌پذير نيست بلکه بسته‌شدن هر کدامشان با پيدايش کيست‌هايي کم و بيش کوچک و بزرگ همراه مي‌شود که منظره ناخوشايندي خواهد داشت. در مواردي اين کيست‌ها حتي عفوني و چرکي مي‌شوند. با توجه به وراثتي‌بودن اين منافذ، اين مشکل هيچ راه پيشگيرانه‌اي ندارد.

مؤثرترين راه درمان منافذ باز پوست، استفاده از ليزرهاي فراکشنال 2‌CO است که تا حدي اين منافذ را کوچک‌تر مي‌کنند. 6 جلسه ليزر باعث تنگ‌ترشدن اين منافذ تا ميزان 30 درصد خواهد شد.

نسبت اين منافذ در آقايان و خانم‌ها متفاوت است چون آقايان به دليل داشتن هورمون‌هاي مردانه بيشتر، منافذ باز بيشتري دارند و خانم‌هايي که مشکل افزايش هورمون مردانه دارند هم منافذ پوست بازتري دارند که بايد تحت‌نظر فوق‌تخصص غدد درمان شوند.

شستشوي معمولي، چربي داخل منافذ را پاک نمي‎کند و لازم است بعد از شستشو از يک ماده قابض يا تونر استفاده شود. تونر، عمل شستشوي صورت را تکميل و چربي داخل منافذ صورت را پاک مي‎کند و به اين ترتيب منافذ بسته‎تر ديده مي‎شوند. براي انتخاب تونر مناسب مي‎توانيد از پزشک متخصص پوست مشورت بگيريد اما تونر يک تميز کننده پوست است و نمي‌تواند روي تنگ‌ترشدن اين منافذ تاثيري بگذارد و راه درمان مؤثر براي تنگ‌ترکردن نسبي اين منافذ، استفاده از ليزر است.

اين منافذ تحت تاثير هورمون‎هاي جنسي هستند. خانم‌ها يا دختراني که تخمدان کيست‌ساز دارند، مي‎توانند با استفاده از قرص‎هاي جلوگيري از بارداري به ميزان 30 درصد از ترشح چربي پوست خود بکاهند تا منافذ پوستشان بسته‎تر ديده شود. يکي از درمان‌هاي اين مشکل استفاده از داروي اکوتان است. اين دارو اختصاصا غدد چربي پوست را کوچک مي‎کند و به اين ترتيب منافذ بسته‎تر مي‎شوند. البته اين دارو پرعارضه است و لازم است حتما زير نظر متخصص پوست و به توصيه او مصرف شود. همچنين براي تاثير بهتر، لازم است با برخي داروهاي موضعي همراه شود.

نوزاد هنگام تولد داراي منافذ پوستي باز است که از بزرگ‌شدن غدد چربي‌ساز پوست و در نتيجه منافذشان ناشي مي‌شود اما از 6 ماهگي به بعد با خروج هورمون‌هاي مردانه‌اي که از مادر به شيرخوار منتقل شده بود، اين غدد و منافذشان کوچک‌تر مي‌شود و ديگر قابل‌مشاهده نيست. با رسيدن به سن بلوغ و ظهور هورمون‌هاي مردانه که محرک اين غدد چربي‌ساز هستند اين غدد بزرگ مي‌شوند و خواه‌ناخواه منافذشان هم بزرگ‌تر خواهند شد. اين روند با چرب?شدن پوست همراه است بنابراين تا زماني که هورمون‌هاي مردانه در بدن زن و مرد وجود دارد، همچنان اين منافذ و غدد چربي‌سازشان بزرگ هستند.

تاثير نور خورشيد بر گشادي منافذ ثابت شده است. افرادي که پوستشان داراي منافذ باز است بايد از ضدآفتاب‌هاي بدون روغن استفاده کنند. استفاده از کرم‌‌پودر هيچ تاثيري روي ميزان قطر اين منافذ ندارد اما همه مي‌توانند براي پوشاندن اين منافذ از کرم‌پودرها و پنكيك‌هاي استاندارد يا کرم‌هاي مخصوص گريم استفاده کنند و البته بايد آخر شب حتما پوستشان را بشويند.

اينکه زياد آرايش کردن در پيدايش يا افزايش منافذ باز پوستي موثر است يا نه، جاي بحث دارد. تاکنون هيچ مطالعه علمي که نشان دهد لوازم آرايشي باعث تشديد باز شدن منافذ پوست مي‎شوند، وجود نداشته اما وجود منافذ به ويژه در خانم‎هايي که زمينه اختلال هورموني دارند، باعث فعاليت بيشتر غدد چربي و چرب‌شدن پوست مي‌شود و اين يعني ضرورت دقت در انتخاب لوازم آرايش استاندارد و شيوه صحيح شستشوي پوست.

منافذ پوست، سوراخ‌هايي هستند که به نحوي ساقه مو و ترشح‌هاي غدد چربي‌ساز پوست از آنها خارج مي‌شود پس اندازه آنها با بزرگي غدد چربي‌ساز و ضخامت ساقه مو که خصوصيت ژنيتيکي است، ارتباط دارد.اين منافذ در مناطقي از پوست صورت که معمولا فاقد مو هستند، ديده مي‌شوند. اين منافذ را در مناطقي از پوست مردان که مو ندارد هم مي‌توان ديد. در زنان، اين منافذ در تمامي بخش‌هاي صورت به ويژه در يک سوم مياني قابل‌مشاهده هستند.

تعداد سوراخ‌هاي پوست در سر، پيشاني، گونه‌ها، بيني و چانه حدود 400 تا 900 عدد در هر سانتي‌متر مربع اما در ديگر نقاط بدن، کمتر از 100 عدد در هر سانتي‌متر‌مربع است.

تعداد غدد مترشحه عرق در سرتاسر پوست بدن يک انسان تقريبا يک ميليون و 600هزار تا 4 ميليون عدد است که هر کدامشان مستقيما به واسطه يک منفذ بسيار کوچک و غيرقابل رويت به پوست، سر باز مي‌کنند و عرق خود را در سطح مي‌ريزند

 



:: بازدید از این مطلب : 1125
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

نگاه متخصص پوست/دكتر غلامحسين غفارپور/متخصص پوست و عضو هيات علمي دانشگاه تهران
در تابستان پيلينگ نکنيد


يكي از تقاضاهاي افرادي كه به متخصص پوست مراجعه مي‌كنند، لايه‌برداري پوست يا پيلينگ‌ شيميايي است. با افزايش سن و به دنبال آثار مخرب آفتاب، پوست صورت دچار تغييرهاي پيري يعني چين‌وچروك، لكه‌هاي تيره و نماي كدر مي‌شود...

 از سوي ديگر، با ضخيم‌شدن لايه شاخي، پوست سفت، خشك‌ و چرمي مي‌شود و ديگر طراوت و شادابي دوران جواني را نخواهند داشت اما پيلينگ‌ شيميايي يا برداشتن لايه‌هاي سلول شاخي و نرم شدن كراتين پوست، ظاهر پوست صورت را نرم‌تر، شفاف‌تر و شاداب‌تر مي‌‌كند و فرد جوان‌تر به نظر مي‌رسد. علاوه بر درمان نسبي چين‌وچرو‌ك‌هاي ظريف صورت، پيلينگ براي برطرف‌كردن جاي جوش‌ها، كك‌ومك، لك‌هاي صورت و كاهش منافذ پوست صورت به كار مي‌رود. به دليل نياز به مراقبت‌هاي مخصوص و حفاظت جدي پوست پيلينگ‌شده از نورآفتاب، به بيشتر متقاضيان توصيه مي‌كنيم در فصل تابستان اين كار بپرهيزند. به همين دليل است كه در پايان اين فصل، يعني در ماه شهريور و مهر كه ديگر تابستان رو به اتمام است، با هجوم درخواست لايه‌برداري مراجعان مواجه مي‌شويم اما قبل از تصميم‌گيري در مورد انجام پيلينگ‌ عميق‌تر و قوي‌تري كه نتايج و مطلوب در رفع جاي جوش و لك‌هاي صورت دارد و در مطب متخصص پوست انجام مي‌شود، لازم است واقعيت‌هايي را بدانيد؛ از جمله نتايج پيلينگ قابل‌پيش‌بيني و تضمين نيست. گاهي پاسخ بسيار عالي است و گاهي هم هيچ‌گونه تغيير ظاهري ايجاد نمي‌شود چون نتيجه به نوع و رنگ پوست بستگي دارد. بهترين نتايج را پوست‌هاي روشن و سفيد مي‌گيرند و بروز عوارض در آنها هم كمتر است. بعد از انجام پيلينگ، حتما دستورهاي پزشك را رعايت كنيد تا به عوارضي از قبيل بروز لك‌هاي جديد، سوختگي پوست، عفونت و جوشگاه دچار نشويد. بسياري از خانم‌‌ها تمايل دارند ماهانه از لايه‌بردار‌هاي خفيف و خانگي كه در داروخانه‌ها به فروش مي‌رسند، استفاده كنند. اين محصولات پيلينگ خفيف را با به كار بردن كرم‌‌هاي حاوي اسيدهاي ميوه و برخي تركيب‌هاي صناعي انجام مي‌دهند اما نبايد انتظار نتايج و تغييرات ظاهري قابل‌ملاحظه يا بهبود پوست را داشته باشند. بهتر است پيلينگ حتما تحت‌نظر متخصص انجام شود نه زيرنظر آرايشگرها، چرا كه متخصص پوست فقط به فكر انجام لايه‌برداري نيست؛ او جنس پوست، لك‌هايي كه روي آن وجود دارد و خصوصيت ذاتي پوست را مي‌شناسد و چه بسا با در نظر گرفتن اين عوامل به شما توصيه كند از تصميمتان منصرف شويد. دقت كنيد نبايد به دليل چشم و هم‌چشمي يا فقط به دليل مشاهده اثر پيلينگ در يكي از دوستان يا بستگانتان چنين تصميمي بگيريد و خود را به آرايشگر بسپاريد، حتما در اين‌باره با متخصص پوست مشورت كنيد و در نظر بگيريد پوست شما با پوست هيچ‌كس قابل‌مقايسه نيست.

 



:: بازدید از این مطلب : 993
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

دکتر عليرضا سالک مقدم/ايمونولوژيست، استاد دانشگاه علوم‌پزشکي تهران
خطر لاک براي بچه‌ها


متاسفانه خيلي از مادران روي ناخن‌هاي کوچک و زيباي دختربچه‌هاي کم سن‌وسال خود لاک‌هاي رنگي مختلف مي‌زنند اما لاک‌هاي ناخن حاوي مقاديري مواد شيميايي هستند که فقط بافت نسبتا محکم ناخن‌ها مي‌توانند آنها را تحمل کنند و حتي پوست کناره‌هاي ناخن‌ها هم ممکن است...

 در اثر تماس با اين مواد، دچار تحريک و حساسيت شود. اين تحريک و حساسيت براي مخاط دهان به مراتب شديدتر و بدتر اتفاق خواهد افتاد. از آنجا که برخي بچه‌هاي کوچک، عادت به جويدن ناخن‌هاي خود يا در دهان کردن انگشت و ناخن‌ها دارند، ممکن است در صورت آغشته بودن ناخن‌ها به لاک، مقداري از لاک را بجوند و با بلعيدن مواد شيميايي موجود در آن، دچار واکنش‌هاي دهاني يا ناراحتي‌هاي گوارشي بشوند. از سوي ديگر، وجود ماده بسيار مضر سرب در لاک‌هاي رنگي دور از انتظار نيست. به همين دليل والدين براي پيشگيري از ابتلا به ناراحتي‌هاي مخاطي يا عوارض گوارشي، بهتر است از خير استفاده از لاك روي ناخن‌هاي فرزندشان بگذرند. علاوه بر اينها، اگر جويدن و بلعيدن لاک ناخن، به دفعات تکرار شود، امکان ابتلا به مسموميت‌ها هم در آنها افزايش مي‌يابد.

به‌تازگي برخي توليدکنندگان لاک‌هاي ناخن ادعا مي‌کنند لاک‌هاي مخصوص بچه‌ها را بر پايه آب و رنگ‌هاي مجاز خوراکي تهيه کرده‌اند. هرچند که صحت اين گفته و ادعا بايد براساس نتايج آزمايشگاهي به اثبات برسد اما اگر واقعا از آب و رنگ‌هاي خوراکي براي تهيه لاک‌هاي بچه‌گانه استفاده شود، ديگر براي سلامت بچه‌ها چندان مضر نيست.

 



:: بازدید از این مطلب : 1272
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : پنج شنبه 21 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal


از میان آزمایش‌های گوناگونی که برای غربالگری و تشخیص بیماری‌ها انجام می‌دهیم، آزمایش خون حس دیگری دارد.

از درد ناچیز وارد شدن سوزن به دست‌مان که بگذریم، دیدن خونی که از بدن ما بیرون می‌آید برای خیلی‌ها احساس چندان خوشایندی را به دنبال ندارد....

اما خون دادن همیشه برای آزمایشگاه نیست. گاهی احساس یک وظیفه انسانی به ما حکم می‌کند که برای کمک به هم‌نوعان‌مان خون‌مان را اهدا کنیم. 10 نکته زیر به شما کمک می‌کنند تا در راه رسیدن به این حس خوب معنوی با کمترین مشکل و هراسی روبه‌رو شوید.


1 قبل از اهدای خون مقدار زیادی آب بنوشید.
گاهی پس از خون دادن، فرد احساس سرگیجه و ضعف می‌کند، حتی برخی افراد مدت کوتاهی از هوش می‌روند. علت اصلی این پدیده افت فشارخون است. اگر هم شب قبل و هم صبح قبل از اهدای خون مقادیر زیادی آب بنوشید، چنین مشکلی پیش نخواهد آمد. به یاد داشته باشید که نوشیدنی‌های کافئین‌دار مثل چای و قهوه باعث بیرون راندن آب از بدن می‌شوند، پس نوشیدن آنها قبل از خون دادن کار درستی نیست.

2 خوردن صبحانه کامل را فراموش نکنید.
این کار از افت قندخون جلوگیری می‌کند. در نتیجه احساس سبکی سر و ضعف بدن به وجود نمی‌آید. البته بهتر است صبحانه را مدتی قبل از مراجعه به پایگاه اهدای خون خورده باشید چون اگر فاصله خوردن صبحانه و خون دادن کم باشد، احساس تهوع شدیدی ایجاد می‌شود.
3 به فاصله 24 ساعت قبل از اهدای خون غذاهای چرب نخورید.
وقتی شما خون خود را اهدا می‌کنید، سازمان انتقال خون آزمایش‌هایی روی آن انجام می‌دهد. در صورتی که جواب این تست‌ها قابل قبول باشد، خون شما تبدیل به فرآورده‌های متعددی می‌شود و در اختیار نیازمندان قرار می‌گیرد اما اگر میزان چربی موجود در خون خیلی بیشتر از حد طبیعی باشد، انجام این آزمایش‌ها مختل می‌شود و نهایتا چاره‌ای نمی‌ماند جز اینکه خون شما دور ریخته شود.

4 غذاهای سرشار از آهن بهترین رژیم غذایی برای شما هستند.
اسفناج، تخم‌مرغ و گوشت قرمز منابع اصلی آهن محسوب می‌شوند. اگر این مواد را از دو هفته قبل از اهدای خون وارد رژیم غذایی خود کنید، سطح آهن خون شما به حد قابل قبولی می‌رسد. در این صورت هم خون دادن برای شما آسان‌تر است و هم خونی که می‌دهید پراستفاده‌تر خواهد بود. به یاد داشته باشید که همیشه مصرف ویتامین C جذب آهن را بیشتر می‌کند. پس بهتر است از سبزیجات و میوه هم در رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنید.

5 استرس و اضطراب می‌تواند باعث افت فشارخون شود.
بهتر است قبل از شروع خون‌گیری نفس عمیقی بکشید و با کسی که قرار است خون‌گیری را انجام دهد، شروع به حرف زدن کنید. می‌توانید در زمان خون دادن آدامس بجوید، آواز بخوانید، تلویزیون تماشا کنید یا هر کار دیگری که باعث آرام شدن شما می‌شود را انجام دهید.

6 پس از اهدای خون نباید به سرعت از جای خود بلند شوید.
وقتی خون‌گیری از شما به پایان رسید، باید مدتی همچنان دراز کشیده باقی بمانید. سپس می‌توانید بنشینید و مقداری آب‌میوه همراه یک خوراکی شیرین بخورید. این کار باعث می‌شود حجم مایع از دست رفته جبران شود و قندخون شما هم افت نکند.

7 تا چند ساعت بعد از اهدای خون رانندگی نکنید.
خون دادن کار خطرناک و وحشتناکی نیست اما ممکن است تا چند ساعت بعد باعث احساس سبکی سر و ضعف بدن شود. بنابراین بهتر است پس از اهدای خون رانندگی نکنید.

8 چند ساعت پس از اهدای خون غذایی پرپروتئین بخورید.

گوشت قرمز یا مرغ همراه سبزیجات بهترین غذایی است که می‌توانید پس از خون دادن بخورید. البته باید مقادیر زیادی مایعات و به خصوص آب هم بنوشید. چنین رژیم غذایی به بدن شما کمک می‌کند خون از دست رفته را سریع‌تر جبران کند.

9 پس از اهدای خون تا پایان روز کارهای سنگین انجام ندهید.

اگر شغل شما طوری است که باید فعالیت بدنی شدیدی انجام بدهید، بهتر است روزی که قصد اهدای خون دارید مرخصی بگیرید یا این کار را به روزهای تعطیل موکول کنید. در ضمن در این روز از انجام ورزش‌های سنگین هم باید خودداری کرد چون فعالیت شدید باعث می‌شود سیاهرگی که خون‌گیری از طریق آن انجام شود، دوباره باز شود و خون‌ریزی زیرپوستی اتفاق بیفتد که بسیار دردناک است اما اگر به بدن خود 16 تا 24 ساعت وقت بدهید، این رگ خود به خود بسته شده و به حالت طبیعی بازمی‌گردد.

10 و اما کی نباید خون داد. اگر شما نیز شرایط زیر را دارید بهتر است از خون دادن منصرف شوید:

• اگر وزن شما کمتر از 50 کیلوگرم است، نباید خون بدهید. این کار باعث می‌شود بدن شما به طرز نامناسبی واکنش نشان بدهد.

• اگر سن شما زیر 18 سال است، مجاز به اهدای خون نیستند. البته گاهی در شرایطی خاص افراد 16 تا 18 ساله هم می‌توانند با نظر پزشک و اجازه والدین خون خود را اهدا کنند. قبل از اهدای خون فرم مربوط به سازمان انتقال خون را صادقانه پر کنید.

• اگر اخیرا فعالیت پرخطری داشته‌اید که می‌تواند باعث آلودگی خون شما شده باشد آن را در فرم‌های پرسش‌نامه منعکس کنید. مطمئن باشید که کارکنان بخش خون‌گیری افراد حرفه‌ای و دوره‌دیده‌ای هستند و خواندن تجربه‌های شخصی شما بخشی از کار آنهاست و باعث شرم‌ساری شما نخواهد شد.
• گاهی اوقات افراد به صورت دسته‌جمعی و در یک اقدام نمادین برای اهدای خون مراجعه می‌کنند. اگر شما مشکلات مورد بالا را دارید، لطفا در رودربایستی گیر نکنید! بهترین بهانه این است که بگویید کم‌خونی فقرآهن دارید و از همراهی با دوستان‌تان خودداری کنید. می‌توانید پرفشاری خون یا فشارخون پایین را هم به عنوان بهانه‌ای برای انصراف خود اعلام نمایید.
خون دادن وسیله‌ای برای یک چکاپ کامل نیست. بهتر است برای اطلاع از سلامت خود به یک آزمایشگاه مراجعه کنید نه مرکز اهدای خون! اگر برای دریافت نتایج آزمایش نمونه خون اهدایی خود اصرار بورزید، طبق دستورالعمل جهانی سازمان انتقال خون، شما فردی مشکوک تلقی خواهید شد و خون اهدا شده شما دور ریخته خواهد شد.


:: بازدید از این مطلب : 1251
|
امتیاز مطلب : 12
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : دو شنبه 4 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

در این مقاله، درباره راهکارهای درمان سریع جوشهای صورت بحث میکنیم ،و چند روش فوق العاده موثر ،برای از بین بردن جوش را برای شما بیان می کنیم.

اگر صبح که از خواب بیدار می شوید متوجه شوید که یک جوش در قسمتی از صورتتان سر برآورده و خصوصا اگر این اتفاق قبل از یک واقعه مهم برایتان پیش بیاید، حتما خیلی غصه دار می شوید

اکثر افراد این حادثه غم انگیز را به نوعی تجربه کرده اند. چند روز مانده به یک مهمانی مهم، یک مراسم رسمی، جشن تولد و… انگار که طبیعت از سرلجبازی می خواهد دستمان بیندازد. حالا اگر چنین شد چه باید بکنیم؟
مرکبات
یکی از روش های متداول، گذاشتن مرکبات بر روی جوش است. اسیدسیتریک موجود در این میوه ها به خشک شدن جوش چرکی کمک می کند، در حالی که ویتامین های موجود در آنها التهاب باکتری های عفونت زا را کم می کند
اگر در جست و جوی درمان خانگی برای این جوش ها هستید استفاده از مرکبات نقطه آغازین خوبی است. یک پرتقال یا لیمو را پوست کنده و از طرفی که آب میوه وجود دارد به پوست و روی جوش بمالید، این کار باعث می شود تا کمی احساس سوزش کنید. سپس اجازه دهید تا در معرض هوا خشک شود. تکرار این کار چندین بار در طول یک روز به شما کمک می کند تا جوش برطرف شود
نمک دریایی
به شما کمک می کند تا باکتری های موجود در جوش های چرکی کشته شوند و منافذ پوستی پاکیزه بمانند. به این منظور کمی آب را بجوشانید. مقداری نمک دریایی را برداشته و کمی آب بر روی آن بریزید تا خمیری شکل شود. پس از آنکه خمیر سرد شد و دمای آن به دمای اتاق رسید با دست و دلبازی این خمیر را بر روی جوش قرار دهید. صبر کنید تا کاملا خشک شود و سپس محل را با آب بشویید. این عمل باعث کشته شدن باکتری ها شده و اجازه نمی دهد تا جوش چرکی در صورتتان اثر و لکه ای باقی گذارد
خمیر دندان
اگر برای درمان جوش صورت خود خیلی عجله دارید پس باید روش سریع الاثرتری را انتخاب کنید. اگر قبل از خواب کمی خمیردندان بر روی جوش بمالید، احتمالا صبح جوش شما به مراحل پایانی عمر خود خواهد رسید و شاید هم از بین رفته باشد
سیب
سیب رنده شده را مستقیما بر روی جو ش ها بمالید و پس از خشک شدن نه تنها به از بین رفتن باکتری های موجود در جوش های چرکی کمک می کند، بلکه جوش ها را خشک می کند.
همین طور پیاز خام اگرروی جوش مالیده شود جوش را سریع خشک میکند



:: بازدید از این مطلب : 1283
|
امتیاز مطلب : 12
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : دو شنبه 4 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

در این بخش اطلاعات کاملی درباره از بین بردن سیاهی زانو و آرنج صحبت می کنیم. آیا روش درمانی دارد یا خیر؟علت سیاه شدن آنها چیست و معرفی چند کرم برای سفید شدن سیاهی زانو بیان میکنیم

مشکل سیاهی زانو و سرآرنج‌هاست، مشکلی رایج که بسیاری از خانم‌ها را آزار می‌دهد تا جایی که حتی در خانه‌ خودشان یا در میان زن‌های دیگر نمی‌توانند لباس‌های دلخواه‌شان را بپوشند چراکه سیاهی‌های زانو و آرنج بیش از هر چیز جلب توجه کرده و به زیبایی زنانه آنها خدشه وارد می‌کند. در اینجا سعی کرده‌ایم از جنبه‌های مختلف این مشکل را بررسی کنیم یعنی اول در مورد علل آن صحبت کنیم و بعد راه‌حل پزشکی و غیرپزشکی متفاوتی را برای بهبود این حالت ارائه دهیم، البته مسلم است که اگر به پزشک مراجعه کنید راه‌حل‌هایی متناسب با نوع پوست شما ارائه خواهد داد.

کدام لیزر به رفع تیرگی کمک می‌کند؟

استفاده از لیزر در درمان تیرگی پوست باید بسیار با احتیاط انجام شود؛ تنها لیزری که بدون عارضه می‌تواند پوست را روشن کند لیزرکیوسویچ N-dyag است. با این لیزر طی ۲۰-۷ روز تیرگی‌ها از بین می‌روند، البته با توجه به میزان تیرگى زمان‌های متفاوتی برای از بین بردن سیاهی‌ها لازم است، یعنی هر چه تیرگى بیشتر باشد تکرار لیزر و زمان بیشتری می‌خواهد.

چرا آرنج و زانو سیاه می‌شوند

رعایت نکردن بهداشت: عدم رعایت بهداشت و تجمع سلول‌های مرده در نواحی آرنج و زانو می‌تواند یکی از علل تیرگی پوست این ناحیه مخصوصا در کودکان باشد.

اصطکاک مداوم: آرنج و زانو نواحی‌ای هستند که بیشتر درمعرض تماس با محیط و اصطکاک با البسه، مبل، فرش، میز و… قرار می‌گیرند و این آسیب‌های مکرر ومداوم سبب افزایش ضخامت پوست در این نواحی و تیره شدن آنها می‌‌شود.

سر زانو نشستن و لم دادن روی آرنج: فشار و اصطکاک ناشی از این حرکات باعث افزایش ضخامت و تیرگی زانو و آرنج می‌‌شود.

تماس زیاد با نور آفتاب: کسانی که تماس زیادی با نور آفتاب دارند و این نواحی در معرض آفتاب قرار گیرد به‌دلیل تولید ملانین بیشتر پوست ظاهری تیره به‌خود می‌گیرد.

خشکی پوست: خشکی باعث می‌شود که پوست استعداد بیشتری برای تیره شدن داشته باشد. پوست زانو و آرنج غدد سباسه (چربی) کمتری نسبت به سایر قسمت‌های بدن دارد بنابراین بیشتر احتمال خشک شدن دارد.

بعضی بیماری‌ها: از جمله سندرم آدیسون، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO) و تغییرات هورمونی که در بارداری رخ می‌دهد از علل تیرگی پوست این نواحی است.

122 آیا سیاهی زانو و سرآرنج‌  درمان دارد

با کمک پزشکان

اگر بخواهید در زمان کوتاهی زانوها و سر آرنج‌ها را سفید کنید، می‌توانید از پزشک‌تان بخواهید برای‌تان میکرودرم‌ ابریژن انجام دهد که یک پیلینگ فیزیکی است. همچنین پیلینگ‌های شیمیایی با TCA یا اسید گیلیکولیک که در مطب پزشک انجام می‌شود هم به روشن‌تر شدن پوست کمک می‌کند و سبب افزایش جذب و نفوذ داروهای روشن‌کننده می‌شود. روش دیگری هم به نام میکروپوریشن وجود دارد که در آن داروهای ضدلک از طریق کانال‌های الکتریکی که با دستگاه میکروپوریشن ایجاد می‌شود وارد عمق پوست می‌شوند و اثر خود را اعمال می‌کنند. در صورتی که به هر دلیلی از این شیوه‌ها نتیجه نگرفتید یا نتوانستید تهیه کنید، بهتر است روش‌های خانگی و استفاده از ترکیبات طبیعی را امتحان کنید.

اگر برای سفید شدن عجله ندارید

اگر پوست حساسی دارید و فعلا عجله زیادی برای سفید شدن پوست‌تان ندارید پیشنهاد می‌کنیم سراغ کرم‌های روشن کننده حاوی هیدروکینیون بروید که می‌توانند به روشن شدن پوست کمک کنند. (اگرچه ممکن است حدود ۳ ماه طول بکشد تا اثر کنند). البته یادتان باشد که مصرف نادرست و طولانی این دارو می‌تواند تغییر رنگ غیریکنواخت در پوست ایجاد کند و به همین دلیل بعضی از پزشکان این دارو را با دیگر داروها مانند ترتینوئین، اسید آزالالیک یا اسید کوژیک ترکیب می‌کنند تا نتایج بهتری ایجاد کنند.

۷ نوع کرم‌ موثر برای رفع تیرگی زانو

۱٫ کرم‌های حاوی AHA و اسید سالیسیلیک: این ترکیبات در کرم‌های چرب اگر ساخته شوند کمک خوبی به روشن‌تر شدن پوست می‌کند.

۲٫ کــرم‌های کراتولیتیک: این کرم‌ها لایه‌ شاخی را نازک و از ضخیم‌شدن و تیرگی پوست این ناحیه پیشگیری می‌کنند.

۳٫ کرم‌های حاوی اوره ۵ تا ۱۰ درصد: با نفوذ در لایه‌های عمیق پوست، آن را نرم کرده و پوسته‌ریزی  را آسان می‌کند.

۴٫ کــرم‌ها یا ژل‌هـای روشن‌کننده: این محصولات از عناصری مانند اسید لاکتیک، عصاره شیرین‌بیان، اسید کوجیک، عصاره آلفا آربوتین، پودر امبلیکا، کره درخت روغن قلم، روغن گل پامچال و عصاره گریپ فروت ساخته شده‌اند که می‌توانند زانوهای شما را در ۲ تا ۳ هفته روشن کنند.

۵٫ کرم‌های اسکراب یا ساینده: این کرم‌ها برای برداشتن پوست‌های مرده مناسب هستند البته باید یادتان باشد که نباید سایش شدید و روزانه باشد چون باعث می‌شود پوست آسیب ببیند وحتی امکان دارد تیره‌تر شود.

۶٫ کرم‌های استروئیدی ملایم: در مواقعی که دلیل خشکی و پوسته‌ریزی اگزماست، اما بهتر است در این شرایط به پزشک مراجعه کنید.

۷٫ کرم‌های مرطوب‌کننده: بعد از سایش موضع و حمام کردن حتما روی موضع مورد نظر را کرم‌مرطوب‌کننده بمالید، شب‌ها قبل از خواب هم استفاده کنید؛ یادتان باشد که بعد از درمان هم برای جلوگیری از تیرگی مجدد استفاده از مرطوب کننده الزامی است.



:: بازدید از این مطلب : 1333
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : دو شنبه 4 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal
در این  مقاله درباره بی خوابی بحث میکنیم. مثلا چه  عواملی باعث می شود که خوابمان نیاید؟بی خوابی چه عارضه ای ممکن است داشته باشد.
تعریف

بی خوابی اختلالی است که به خواب رفتن، خواب ماندن یا هر دو را دچار مشکل می کند. در صورت ابتلا به بی خوابی، معمولا با احساس خستگی از خواب بیدار می شوید که دارای تاثیر معکوس بر کارایی تان در طول روز خواهد بود. بی خوابی نه تنها میزان انرژی و حالت روانی، بلکه سلامتی، عملکرد کاری و شیوه زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

میزان خواب کافی در افراد مختلف متفاوت است. اغلب بزرگسالان به هفت تا هشت ساعت خواب شبانه نیاز دارند. بسیاری از بزرگسالان در مقاطعی از زندگی شان بی خوابی را تجربه می کنند، اما برخی از افراد دچار بی خوابی بلند مدت (مزمن) می شوند.

شما مجبور نیستید بی خوابی های شبانه را تحمل کنید. چند تغییر ساده در عادات روزانه تان می تواند به حل این مشکل کمک کند.

علائم

علائم بی خوابی عبارتند از:

·                    به سختی به خواب رفتن در شب

·                    بیدار شدن در طول شب

·                    بیدار شدن زودتر از موعد

·                    عدم احساس آرامش بعد از خواب شبانه

·                    احساس خستگی یا خواب آلودگی در طول روز

·                    کج خلقی، افسردگی یا اضطراب

·                    مشکل در توجه یا تمرکز در امور

·                    افزایش خطا یا تصادفات

·                    سردردهای تنشی

·                    علائم مربوط به معده و روده

·                    نگرانی دائمی در مورد خواب

افراد مبتلا به بی خوابی اغلب پس از ۳۰ دقیقه یا بیشتر به خواب می روند و در سه یا چند شب در هفته تنها به مدت شش ساعت یا کمتر می خوابند.

علت

علل معمول بی خوابی عبارتند از:

·      استرس. نگرانی های شما در مورد کار، مدرسه، سلامتی و خانواده موجب فعال ماندن ذهن تان در شب می شود و همین مسئله خواب تان را مختل می کند. اتفاقات استرس زای زندگی مانند مرگ یا بیماری عزیزان، طلاق یا بیکاری ممکن است به بی خوابی منجر شود.

·   اضطراب. اضطراب های روزانه و اختلالات اضطراب جدی تر موجب بروز بی خوابی می شود.

·  افسردگی.  در صورت ابتلا به افسردگی یا بیش از حد می خوابید یا خواب تان دچار مشکل می شود. این مسئله ناشی از عدم تعادل شیمیایی مغزتان یا نگرانی های توام با افسردگی تان می باشد که مانع آرامش شما هنگام به خواب رفتن می شود. اغلب بی خوابی اختلالات روحی دیگر را نیز در پی دارد.

·   مصرف دارو. بسیاری از داروهای تجویز شده توسط پزشک ممکن است با خوابیدن تداخل پیدا کند مانند برخی از داروهای ضدافسردگی، داروهای قلب و فشار خون، داروهای حساسیت، داروهای محرک (مانند ریتالین) و کورتیکواستروئیدها. بسیاری از داروهای بدون نسخه (OTC) از جمله ترکیبات ضد درد، داروهای رفع گرفتگی بینی و محصولات لاغری، حاوی کافئین و محرک های دیگر می باشد. آنتی هیستامین ها ممکن است در ابتدا شما را دچار سستی و خواب آلودگی نماید اما ممکن است موجب مشکلات ادراری و تکرر ادرار در شب شود.

·    کافئین، نیکوتین و الکل. قهوه، چای، نوشابه و سایر نوشیدنی های کافئین دار محرک های شناخته شده ای می باشند. نوشیدن قهوه در ساعات عصر و پس از آن مانع خوابیدن شما در شب می شود. نیکوتین موجود در دخانیات محرک دیگری است که موجب بی خوابی می شود. الکل مسکنی است که موجب به خواب رفتن شما می شود، اما مانع مراحل عمیق تر خواب شده و موجب بیدار شدن شما در نیمه شب می شود.

·  وضعیت پزشکی.ا گر دارای دردهای مزمن، مشکلات تنفسی، یا تکرر ادرار هستید، به بی خوابی مبتلا خواهید شد. وضعیت های مرتبط با بی خوابی عبارتند از التهاب مفاصل، سرطان، نارسایی قلبی، بیماری ریوی، بیماری رفلاکس معده (GERD)، تیروئید پرکار، سکته، بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر. اطمینان از درمان مناسب وضعیت پزشکی شما به رفع بی خوابی تان کمک می کند. به عنوان مثال، در صورت ابتلا به التهاب مفاصل، مصرف مسکن قبل از رفتن به رختخواب به خواب بهتر شما کمک می کند.

·   تغییر شرایط یا برنامه کاری تان. مسافرت یا شیفت های کاری آخر شب یا صبح زود موجب برهم زدن ریتم دوره ای بدن تان شده و خوابیدن را مشکل می سازد. ریتم دوره ای شما مانند یک ساعت درونی عمل کرده و مواردی مانند چرخه خواب- بیداری، متابولیسم  و دمای بدن را تنظیم می کند.

·   عادت های نادرست خوابیدن. رفتارهای ترغیب کننده خواب مناسب بهداشت خواب نامیده می شود. بهداشت خواب نادرست عبارتند از برنامه خواب نامنظم، انجام فعالیت های محرک قبل از رفتن به رختخواب، محیط خواب نامناسب و استفاده از تختخواب برای کارهایی غیر از خوابیدن.

· بی خوابی «آموخته».ا ین مورد زمانی اتفاق می افتد که شما دچار نگرانی بیش از حد در مورد خوابیدن تان بوده و به سختی تلاش می کنید تا بخوابید. اغلب افراد دارای این وضعیت وقتی از محیط خواب معمول شان دور شده یا برای خوابیدن تلاش نمی کنند، مانند وقتی که تلویزیون تماشا می کنند یا کتاب می خوانند، خواب بهتری خواهند داشت.

·   خوردن غذای سنگین در اواخر شب. خوردن غذای سبک قبل از خواب مشکلی ندارد، اما خوردن غذای سنگین موجب ناراحتی جسمی شما هنگام دراز کشیدن شده و خوابیدن را سخت می کند. بسیاری از افراد دچار سوزش سردل، برگشت اسید یا غذا از معده به مری پس از غذا خوردن، نیز می شوند. این وضعیت ممکن موجب بیدار ماندن شما شود.

بی خوابی و کهولت سن

با افزایش سن احتمال بی خوابی نیز افزایش می یابد. با افزایش سن تان تغییراتی در شما رخ می دهد که خواب تان را تحت تاثیر قرار می دهد. شما ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

·    تغییر الگوهای خواب. با افزایش سن، کمتر خواب آرامش بخشی خواهید داشت و متوجه می شوید که سر و صدا و سایر تغییرات محیط اطراف تان به سادگی شما را از خواب بیدار می کند. با افزایش سن، ساعت درون تان اغلب جلو می رود، یعنی زودتر از همیشه در ساعات اولیه شب خسته شده و صبح زود از خواب بیدار می شوید. اما سالمندان نیز مانند جوانان به همان مقدار خواب نیاز دارند.

·   تغییر فعالیت. ممکن است فعالیت فیزیکی یا اجتماعی تان کاهش یابد. انجام فعالیت موجب می شود خواب شبانه خوبی داشته باشید. خواب نیمروزی نیز موجب اختلال در خواب شبانه می شود.

·  تغییر در وضعیت سلامت بدن. درد مزمن مشکلاتی مانند التهاب مفاصل یا کمر درد و همچنین افسردگی، اضطراب و استرس نیز ممکن است خواب را مختل نماید. مردان اغلب به بزرگی غیرسرطانی غده پروستات دچار می شوند که به تکرر ادرار و اختلال در خواب منجر می شود. در خانم ها، گرگرفتگی ناشی از یائسگی نیز به همین اندازه مشکل ساز می باشد.

با افزایش سن، سایر اختلالات مربوط به خواب مانند ایست تنفسی در خواب و سندرم بی قراری پا بیشتر شایع می شود. ایست تنفسی در خواب موجب می شود در طول شب به طور دوره ای دچار ایست تنفس شوید. سندرم بی قراری پا موجب بروز احساس ناخوشایند در پاها و میل مقاومت ناپذیری برای تکان دادن آنها می شود که همین مسئله مانع به خواب رفتن شما می شود.

·   افزایش استفاده از دارو. افراد سالمند از داروهای نسخه ای بیشتری نسبت به جوانان استفاده می کنند که موجب افزایش بی خوابی ناشی از مصرف دارو می شود.

مشکلات خواب ممکن است جزء دغدغه های کودکان و نوجوانان نیز باشد. برخی از کودکان و نوجوانان دچار مشکل به خواب رفتن یا مقاومت در برابر ساعت خواب منظم می باشند زیرا ساعت درونی آنها دچار تاخیر شده است.آنها دوست دارند شب ها دیرتر و صبح ها بیشتر بخوابند.

عوارض

خواب به اندازه یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم برای سلامتی شما حائز اهمیت می باشد. بی خوابی، به هر دلیلی، سلامت روح و جسم شما را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به بی خوابی دارای کیفیت زندگی پایین تری نسبت به افراد دارای خواب مناسب هستند.

عوارض بی خوابی عبارتند از:

·                    عملکرد ضعیف شغلی یا تحصیلی

·                    کاهش سرعت واکنشی هنگام رانندگی و افزایش خطر تصادف

·                    مشکلات روانی مانند اختلال افسردگی یا اضطراب

·                    اضافه وزن یا چاقی

·                    ضعف عملکرد دستگاه ایمنی

·                    افزایش خطر و شدت بیماری های مزمن مانند فشار خون، بیماری قلبی و دیابت

چه هنگام به پزشک مراجعه کنید

اگر بی خوابی موجب اختلال در فعالیت های روزانه تان می شود، به پزشک تان مراجعه کنید تا علت بی خوابی و نحوه درمان آن مشخص شود. در صورتی که پزشک تشخیص دهد که دچار اختلال خواب شده اید، جهت آزمایش های ویژه شما را به مرکز خواب ارجاع می دهد.

عوامل خطر

تقریبا تمام افراد برخی از مواقع دچار بی خوابی های شبانه می شوند. اما احتمال ابتلا به بی خوابی افزایش می یابد اگر:

  •   زن هستید. زنان بیشتر در خطر ابتلا به بی خوابی هستند. تغییرات هورمونی چرخه قاعدگی و دوره یائسگی تاثیرگذار است. در دوره یائسگی، تعریق ها و گرگرفتگی های شبانه اغلب موجب برهم زدن خواب فرد می شود.
  • سن تان بالای ۶۰ سال است. بواسطه تغییر الگوهای خواب، بی خوابی با افزایش سن افزایش می یابد.
  • به یک اختلال روحی و روانی مبتلا هستید. بسیاری از اختلالات از جمله افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی و اختلال استرس پس از سانحه موجب بر هم زدن خواب می شود. صبح زود بیدار شدن یکی از شایع ترین علائم افسردگی می باشد.
  • به شدت تحت استرس هستید. وقایع استرس زا موجب بروز بی خوابی موقتی و استرس عمده یا طولانی مدت مانند مرگ عزیزان یا طلاق موجب بروز استرس مزمن می شود. فقر مالی یا بیکاری نیز این خطر را افزایش می دهد.
  • در شیفت شبانه یا در شیفت های متغیر کار می کنید. کار کردن در شیفت های شبانه یا متغیر خطر ابتلا به بی خوابی را افزایش می دهد.
  • مسافرت در مسافت های دور. خستگی ناشی از مسافرت در مناطق زمانی متفاوت موجب بروز بی خوابی می شود.
تشخیص

پزشک، علاوه بر سوالاتی که از شما می پرسد، ممکن است از شما بخواهد پرسشنامه ای را تکمیل کنید تا الگوی خواب- بیداری و میزان خواب آلودگی روزانه تان را شناسایی کند. همچنین ممکن است از شما بخواهد، اگر قبلا این کار را انجام نداده باشید، دفتر خواب تهیه کنید.

همچنین پزشک ممکن است شما را معاینه کند تا علائم مربوط به سایر مشکلات عامل بی خوابی را شناسایی کند. برخی از مواقع، آزمایش خون برای مشکل تیروئید یا موارد دیگر عامل بی خوابی انجام می شود.

اگر علت بی خوابی مشخص نباشد یا فرد دارای علائم سایر اختلالات خواب مانند قطع تنفس ناگهانی هنگام خواب یا سندرم بی قراری پا باشد، آن گاه فرد باید یک شب را در کلینیک خواب سپری کند. در کلینیک آزمایشاتی برای ثبت و کنترل مجموعه ای از حرکت های بدنی شما هنگام خواب مانند امواج مغزی، تنفس، ضربان قلب، حرکات چشم و حرکات بدن انجام می شود.

درمان

تغییر عادات خواب و بررسی علل پنهان بی خوابی می تواند خواب آرامش بخشی را برای افراد به ارمغان بیاورد. بهداشت خواب مناسب –راهکارهای ساده ای مانند ثابت بودن زمان رفتن به رختخواب و بیدار شدن- خواب آرام و بیداری در طول روز را برای تان به ارمغان می آورد. اگر این اقدامات موثر نبود، پزشک تان داروهایی را تجویز می کند تا به آرامش و خواب شما کمک کند.

رفتار درمانی

درمان های رفتاری رفتارهای خواب جدید و شیوه هایی برای بهبود محیط خواب تان را به شما می آموزد. درمان های رفتاری به اندازه داروهای خواب آور یا بیشتر از آنها موثر هستند. درمان های رفتاری معمولا اولین درمانی است که به افراد مبتلا به بی خوابی توصیه می شود.

رفتارهای درمانی عبارتند از:

·    آموزش عادات خواب مناسب.بهداشت خواب عادت هایی را می آموزد که خواب مناسب را ترغیب می کند.

·   تکنیک های آرامش. آرامش تدریجی عضلات، بیوفیدبک و تمرینات تنفسی از جمله راه های کاهش اضطراب در زمان خواب هستند. این استراتژی ها به شما کمک می کند تا تنفس، ضربان قلب، تنش عضلات و خلق و خوی خود را کنترل کنید.

·  رفتاردرمانی شناختی. این روش جایگزینی افکار مثبت به جای نگرانی های فرد در مورد نخوابیدن را در بر می گیرد. رفتاردرمانی شناختی را می توان از طریق مشاوره فردی یا جلسات گروهی آموزش داد.

·  «کنترل محرک». این روش یعنی محدود کردن زمان بیداری در رختخواب و افزایش ارتباط تختخواب و اتاق تان با خواب.

·   محدودیت خواب. این روش زمانی که در تختخواب سپری می کنید را کاهش داده و موجب محرومیت جزیی از خواب می شود که همین مسئله موجب افزایش خستگی شما در شب بعد می شود. با بهبود یافتن خواب تان، زمانی که در تختخواب سپری می کنید به تدریج افزایش می یابد.

·  نور درمانی. اگر زود خواب تان می برد و خیلی زود هم از خواب بیدار می شوید، می توانید از نور استفاده کنید تا ساعت درونی تان را به عقب ببرد. در اوقاتی از سال که در اوائل شب همچنان هوا روشن است، از محیط اتاق خارج شده یا از جعبه نور پزشکی نور بگیرید.

تجویز دارو

مصرف قرص خواب تجویز شده مانند زولپیدم (آمبین)، ازوپیکلون (لونستا)، زالپلون (سوناتا) یا راملتئون (روزرم) می تواند به شما کمک کند تا بخوابید. با این حال، در موارد نادر، این داروها موجب بروز واکنش های آلرژیک، تورم صورت و رفتارهای غیرمعمول مانند رانندگی یا آماده کردن و خوردن غذا هنگام خواب می شود. عوارض جانبی داروهای تجویز شده برای خواب بیشتر در افراد مسن دیده شده و شامل خواب آلودگی بیش از حد، اختلال در تفکر، شب گردی، بی قراری و مشکلات حفظ تعادل می باشد.

معمولا پزشکان مصرف قرص خواب تجویز شده را به مدت بیش از چند هفته توصیه نمی کنند، اما برخی از داروهای جدیدتر برای مصرف نامحدود تایید شده اند. با این حال، برخی از این داروها به عادت تبدیل می شوند.

در صورت ابتلا به افسردگی و بی خوابی، ممکن است پزشک داروی ضد افسردگی با تاثیر مسکن مانند ترازودون، دوکسپین یا میرتازاپین (رمرون) تجویز کند.

داروهای بدون نسخه برای خواب

داروهای بدون نسخه خواب آور حاوی آنتی هیستامین هایی است که موجب خواب آلودگی فرد می شود. اما آنتی هیستامین ها کیفیت خواب شما را کاهش داده و عوارض جانبی مانند خواب آلودگی در طول روز، خشکی دهان و تاری دید را در پی دارد. این عوارض در بزرگسالان دارای شدت بیشتری می باشد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

سن شما مهم نیست زیرا بی خوابی معمولا قابل درمان است. کلید حل این مسئله اغلب تغییر روال زندگی روزانه و زمان رفتن به رختخواب است. راهکارهای زیر را امتحان کنید:

·   برای خواب خود برنامه ریزی کنید. زمان خواب هر روزتان از جمله آخر هفته ها ثابت باشد.

·   وقتی خواب نیستید از رختخواب تان بیرون بیایید. خواب تان باید به اندازه ای باشد که احساس آرامش کنید، و پس از آن از رختخواب خارج شوید. اگر نمی توانید بخوابید، پس از ۲۰ دقیقه از رختخواب تان بیرون بیایید و کار آرامش بخشی مانند کتاب خواندن انجام دهید.

·   برای خوابیدن تلاش نکنید. هرچه بیشتر سعی کنید، بیشتر بیدار می مانید. در اتاق دیگر مطالعه یا تلویزیون تماشا کنید تا خواب تان بگیرد، سپس برای خوابیدن به تختخواب بروید.

·  از تختخواب و اتاق خواب تان تنها برای خوابیدن استفاده کنید. در تخت تان کارهایی مانند مطالعه، تماشا کردن تلویزیون، کار کردن و غذا خوردن را انجام ندهید.

·   شیوه هایی برای کسب آرامش پیدا کنید. حمام آب گرم قبل از خواب شما را برا ی خواب آماده می کند. از همسرتان بخواهید کمی شما را ماساژ دهد که به آرامش شما کمک می کند. کارهایی مانند مطالعه، گوش دادن به موسیقی ملایم، تمرینات تنفسی، یوگا یا دعا خواندن برای به آرامش رسیدن در زمان خواب انجام دهید.

·  از خواب نیمروز اجتناب کرده یا آن را محدود کنید. خواب نیمروز خوابیدن در شب را با مشکل مواجه می کند. اگر نمی توانید بدون خواب نیمروز سر کنید، سعی کنید بیشتر از ۳۰ دقیقه و بعد از ساعت ۳ بعدازظهر نخوابید.

·   اتاق خواب تان باید جای راحتی برای خوابیدن باشد. در اتاق خواب تان را ببندید یا صدایی مانند صدای کار کردن پنکه در پس زمینه ایجاد کنید تا سرو صداهای دیگر را پوشش دهد. دمای اتاق خواب تان را به گونه ای تنظیم کنید، معمولا خنک تر از دمای روز، که راحت باشد و اتاق خواب باید تاریک باشد. کامپیوتر یا تلویزیون را در اتاق خواب قرار ندهید.

·   ورزش کنید. حداقل ۲۰ الی ۳۰ دقیقه در روز ورزش شدید انجام دهید که بهتر است پنج تا شش ساعت قبل از خواب باشد.

·  از مصرف کافئین، الکل و نیکوتین خودداری کنید یا مصرف آنها را محدود کنید. مصرف کافئین بعد از ناهار و نیکوتین مانع خواب شبانه شما می شود. الکل، که در ابتدا موجب خواب آلودگی شما می شود، خواب ناآرام و بیداری های مکرر شبانه را در پی دارد.

·از خوردن غذاهای سنگین و نوشیدن قبل از خواب خودداری کنید. خوردن غذای سبک مانعی ندارد، اما خوردن غذای سنگین در اواخر شب موجب اختلال در خواب تان می شود. قبل از خواب کمتر بنوشید تا کمتر ادرار کنید.

·   داروهای تان را بررسی کنید. اگر به طور مرتب دارو مصرف می کنید، با پزشک تان مشورت کنید تا مصرف آنها موجب بی خوابی نشود. همچنین برچسب داروهای بدون نسخه را چک کنید تا حاوی کافئین یا محرک های دیگر مانند سودوافدرین نباشد.

· درد را تحمل نکنید. اگر درد شما را آزار می دهد، مسکنی مصرف کنید که هنگام خواب درد شما را کنترل کند.

·  ساعت اتاق خواب را مخفی کنید. زنگ ساعت تان را تنظیم کرده و سپس همه ساعت های اتاق خواب تان از جمله ساعت مچی و گوشی موبایل تان را مخفی کنید.هرچه کمتر بدانید ساعت چند است خواب بهتری خواهید داشت.

داروهای جایگزین

بسیاری از افراد برای درمان بی خوابی به پزشک مراجعه نمی کنند و در عوض سعی می کنند خودشان با بی خوابی کنار بیایند. درمان های متعددی وجود دارد که می تواند موثر باشد از جمله:

· ملاتونین. این مکمل بدون نسخه برای غلبه بر بی خوابی مناسب است. بدن ما به صورت طبیعی ملاتونین تولید می کند که با آغاز تاریک شدن هوا به مقدار زیاد و هنگام صبح به مقدار کم وارد جریان خون می شود. به نظر می رسد افراد سالمند بیشتر از ملاتونین بهره می برند، اما هیچ شواهدی دال بر موثر بودن ملاتونین برای بی خوابی وجود ندارد. مصرف ملاتونین به مدت چند هفته مانعی ندارد، اما اطلاعی در مورد ایمنی مصرف ملاتونین در دراز مدت در دست نمی باشد. میزان مصرف آن معمولا ۳/۰ و ۵ میلی گرم (mg) در روز می باشد.

·  سنبل الطیب. این مکمل غذایی به عنوان ماده ای برای کمک به خواب به فروش می رسد زیرا دارای تاثیر مسکن نسبی می باشد. اما اطلاعات چندانی در مورد این مکمل در دست نمی باشد. علاوه بر این، این محصول با آسیب کبدی در برخی از افراد مرتبط می باشد، اما مشخص نیست که آیا سنبل الطیب علت این مشکل می باشد یا خیر. مقدار مجاز مصرف روزانه سنبل الطیب ۴۰۰ تا ۹۰۰ میلی گرم با عصاره حاوی ۴/۰ تا ۶/۰ درصد اسید والرنیک می باشد.

·   طب سوزنی. در جلسات طب سوزنی، متخصص سوزن های ظریف متعددی را درون پوست نقاط خاصی از بدن تان فرو می کند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این روش برای درمان بی خوابی مفید است.

قبل از مصرف هرگونه مکمل گیاهی یا داروهای بدون نسخه با پزشک تان مشورت کنید زیرا ممکن است با داروهای دیگر تداخل پیدا کرده یا برخی مانند L-تریپتوفان به خودی خود خطرناک می باشد.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

در صورتیکه خواب تان دچار مشکل شده است، با پزشک خانوادگی تان یا یک پزشک عمومی مشورت کنید. از آنجایی که این قرار ملاقات ها کوتاه بوده و زمینه کشف مسائل بسیاری می باشد، بهتر است با آمادگی کامل در این قرار ملاقات حضور یابید. در اینجا اطلاعاتی ارائه شده که به شما کمک می کند خود را برای قرار ملاقات با پزشک تا آماده کرده و به شما می گوید چه چیزی از پزشک تان بخواهید.

کارهایی که می توانید انجام دهید

·        از کارهای ضروری قبل از قرار ملاقات مطلع شوید.زمان تعیین وقت ملاقات، از کارهایی که قبل از آن باید انجام دهید مانند تهیه دفتر خواب، اطمینان حاصل کنید. در دفتر خواب، باید الگوهای خواب خود- ساعت خواب، میزان ساعات خواب تان، شب بیداری های تان و ساعت بیداری تان- و همچنین کارهای روزانه، خواب نیمروزی و احساس تان در طول روز را یادداشت کنید. ممکن است پزشک از شما بخواهد ان کار رابه مدت یک یا دو هفته انجام دهید.

·        همه علائم را یادداشت کنید.حتی علائمی که از نظر شما به بی خوابی ارتباطی ندارند.

·        اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید.از جمله مشکلات جدید یا کنونی، استرس های عمده یا تغییرات جدید زندگی تان.

·        اسامی داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که استفاده می کنید را یادداشت کنید.در مورد هر چیزی که برای بهبود خواب تان استفاده می کنید به پزشک تان اطلاع دهید.

·        در صورت امکان، به همراه همبستر خود نزد پزشک بروید. ممکن است لازم باشد پزشک با همبستر شما در مورد مقدار و کیفیت خواب شما صحبت کند.

·        سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.

ازآنجاییکهزمان صحبت کردن شما با پزشک محدود است، آماده کردن فهرست سوالات تان به شما کمک می کند تا از وقت تان بهتر استفاده کنید. در مورد بی خوابی، برخی از سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید عبارتست از:

·                    علت احتمالی بی خوابی من چیست؟

·                    به غیر از علت احتمالی، بی خوابی من چه علل دیگری می تواند داشته باشد؟

·                    بهترین درمان چیست؟

·                    من مشکلات پزشکی دیگری نیز دارم. چطور می توانم آنها را کنترل کنم؟

·                    آیا باید به کلینیک خواب مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه هزینه آن را پوشش می دهد؟

·                    آیا بروشور یا کاتالوگی وجود دارد که با خودم ببرم؟ چه وب سایتی را به من توصیه می کنید؟

علاوه بر سوالاتی که از قبل آماده کرده اید، سوالاتی که در طول وقت ملاقات به ذهن تان می رسد را نیز از پزشک بپرسید.

از پزشک تان چه انتظاری دارید

بخش کلیدی ارزیابی بی خوابی شرح سابقه می باشد، یعنی پزشک تان سوالات متعددی از شما می پرسد. این سوالات عبارتند از:

·                    هر چند وقت یک بار خواب تان دچار مشکل می شود، بی خوابی تان از چه زمانی شروع شده است؟

·                    چه مدت زمانی طول می کشد تا خواب تان ببرد؟

·                    هر چند وقت یک بار نیمه شب ها بیدار می شوید و چقدر طول می کشد تا دوباره خواب تان ببرد؟

·                    چه ساعتی به رختخواب رفته و چه ساعتی بیدار می شوید؟ آیا آخر هفته ها این برنامه تغییر می کند؟

·                    چند ساعت در شب می خوابید؟

·                    آیا خرناس می کشید یا با تنگی نفس از خواب بیدار می شوید؟

·                    وقتی از خواب بیدار می شوید، احساس خوبی دارید؟

·                    آیا در طول روز خسته هستید؟

·                    آیا چرت می زنید یا هنگام نشستن یا رانندگی نمی توانید بیدار بمانید؟

·                    آیا در طول روز می خوابید؟

·                    معمولا چه ساعتی می خوابید؟

·                    کجا می خوابید؟ میزان سرو صدا، دما و نور اتاق تان چقدر است؟

·                    سرشب چه غذایی می خورید و چه نوشیدنی می نوشید؟

·                    آیا دخانیات یا الکل مصرف می کنید؟

·                    آیا قبل از رفتن به رختخواب قرص خواب یا داروی دیگری مصرف می کنید؟

·                    آیا اخیرا اتفاق استرس زایی مانند طلاق، از دست دادن کار یا افزایش فشار کاری رخ داده است؟

·                    آیا هیچ وقت از قرص خواب استفاده کرده اید؟

·                    چه کاری انجام می دهید؟

·                    برنامه ورزش روزانه تان چگونه است؟

·                    آیا در مورد به خواب رفتن یا خواب ماندن نگران هستید؟

·                    آیا هیچ کدام از اعضای خانواده شما دارای مشکل خوابیدن هستند؟

·                    آیا اخیرا به مسافرت رفته اید؟

·                    از چه دارویی به طور مرتب استفاده می کنید؟



:: بازدید از این مطلب : 1272
|
امتیاز مطلب : 12
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : دو شنبه 4 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal
آیا هرگز به فکرتان رسیده است که ، ریمل نیز میتواند برای سلامتی مضر باشد؟  .در این بخش مواردی در خصوص استفاده از ریمل برای شما ارائه کردیم که  برای شما بسیار مفید است.

 

استفاده از هرگونه وسایل آرایش نیازمند یک دست ماهر است تا آن را به بهترین نحو انجام دهد. ریمل و لوازم آرایشی و بهداشتی اما اگر اشتباه کنید می‌تواند از شما دلقکی بسازد که از سیرک فرار کرده‌اید! ولی نگران نباشید، قابل درک است که همه ماهر نیستند . پوشاندن مداوم مژه‌ها با ریمل، جلوی رشد مناسب آن‌ها را می‌گیرد. ضمن اینکه مواد موجود در ریمل می‌توانند باعث خشک و شکننده‌شدن مژه‌ها هم شوند.

۱- اگر قرار باشد هر روز از ریمل استفاده کنید، ریمل‌های ضدآب مناسب‌تر هستند یا معمولی؟

معمولی؛ ریمل‌های ضدآب، سخت‌تر از ریمل‌های معمولی از روی مژه‌ها پاک می‌شوند و معمولا هنگام پاک‌ کردن‌ آن‌ها، تعدادی از مژه‌ها هم کنده می‌شود. به همین دلیل و برای پیشگیری از آسیب‌دیدن مژه‌ها، استفاده از ریمل‌های معمولی را به شما توصیه می‌کنیم. استفاده از ریمل‌های ضدآب باید به یکی دو بار در سال، آن هم برای شرکت در مراسم یا مهمانی‌هایی که به استفاده از لوازم آرایش ماندگار‌تر نیاز است، محدود شود.

 ۲- برای پر‌تر نشان دادن مژه‌ها، استفاده از ریمل بهتر است یا مژه‌ مصنوعی؟

ریمل؛ پوست پلک و حتی مژه‌های بسیاری از افراد به چسب مژه‌ مصنوعی حساسیت دارد و ممکن است با استفاده از مژه‌ مصنوعی دچار قرمزی لب پلک، خارش پلک و چشم یا حتی ریزش مژه‌ها شوند. بهتر است برای پر‌تر نشان دادن مژه‌های خود به جای استفاده از مژه‌ مصنوعی، ریمل معمولی حاوی خرده مژه را ۲ یا ۳ بار از ریشه مژه‌ها به سمت نوک آن‌ها بکشید.

۳- آیا استفاده مستمر و روزانه از مژه‌ مصنوعی مجاز است؟

نه؛ چسب‌های مخصوص مژه‌های مصنوعی حاوی موادشیمیایی خاصی هستند که می‌توانند به سرعت باعث تحریک ریشه مژه‌ها و ریختن آن‌ها شوند. اگر این چسب به اشتباه یا در اثر گرمای هوا به داخل چشم نفوذ کند، باعث تحریک شدید، قرمزی، سوزش، خارش و التهاب چشم‌ها خواهد شد. به همین دلیل استفاده از مژه‌ مصنوعی را به موارد بسیار خاص و آن هم برای شرکت در مراسم یا جشن‌های مخصوص، محدود کنید.

۴- آیا استفاده روزانه از ریمل، باعث کوتاه‌ شدن تدریجی مژه‌ها می‌شود؟

بله؛ پوشاندن مداوم مژه‌ها با ریمل، جلوی رشد مناسب آن‌ها را می‌گیرد. ضمن اینکه مواد موجود در ریمل می‌توانند باعث خشک و شکننده‌شدن مژه‌ها هم شوند. اگر بیش از سه ماه از خرید ریملتان گذشته و محتوای قوطی خشک و چسبناک شده، آن را دور بیندازید، ولی اگر کمتر از سه ماه از خرید ریمل می‌گذرد، می‌توانید در قوطی محتوی ریمل را محکم ببندید و آن را برای چند ساعت قوطی دربسته را داخل آبجوش بیندازید تا مایع داخل آن دوباره نرم و قابل‌استفاده شود. اگر عادت به استفاده روزانه از ریمل دارید و نمی‌خواهید سلامت مژه‌هایتان به خطر بیفتد، حتما قبل از خواب مژه‌ها را با محلول‌های پاک‌کننده چشم و مژه، بشویید و تمیز کنید و سپس از یک ترمیم‌کننده مناسب مژه برای حفظ سلامت و شادابی آن‌ها استفاده کنید. صبح‌ها هم قبل از استفاده از ریمل، مژه‌ها را با کمی روغن بادام یا روغن نارگیل بدون‌بو، چرب کنید.

۵- آیا گرم کردن فرمژه قبل از استفاده از آن برای حالت دادن بهتر به مژه‌ها کار درستی است؟

نه؛ برخی خانم‌ها نوار پلاستیکی یا قسمت بالایی فرمژه را با قرار دادن در معرض بخار آب یا باد داغ سشوار، کمی گرم می‌کنند تا مژه‌هایشان هنگام استفاده از فرمژه بهتر حالت بگیرد، اما این کار باعث سوختن تدریجی پوست لبه‌های پلک و موی مژه‌ها می‌شود. به این ترتیب، امکان ریزش مژه‌ها و رشد کند‌تر آن‌ها هم وجود خواهد داشت. برای حالت دادن بهتر به مژه‌ها، به جای گرم کردن فرمژه، مژه‌های خود را با حوله‌ای آغشته به آب‌گرم، کمی گرم و مرطوب و سپس از فرمژه استفاده کنید تا نتیجه دلخواه را به دست آورید.

۶- آیا استفاده از آبجوش یا چای کمرنگ برای رقیق‌کردن مایه ریمل کار درستی است؟

نه؛ متاسفانه برخی خانم‌ها پس از مدتی که ریملشان خشک یا کمی چسبناک می‌شود، از آبجوش یا چای کمرنگ برای رقیق کردن آن استفاده می‌کنند و نمی‌دانند که با این کار، بستری مناسب، گرم و مرطوب برای رشد انواع قارچ‌ها و باکتری‌ها فراهم می‌کنند. چنین ریملی می‌تواند به سادگی زمینه ابتلا به ناراحتی، حساسیت و عفونت‌های چشمی را فراهم کند. اگر بیش از سه ماه از خرید ریملتان گذشته و محتوای قوطی خشک و چسبناک شده، آن را دور بیندازید، ولی اگر کمتر از سه ماه از خرید ریمل می‌گذرد، می‌توانید در قوطی محتوی ریمل را محکم ببندید و آن را برای چند ساعت داخل آبجوش بیندازید تا مایع داخل آن دوباره نرم و قابل‌استفاده شود.

۷- آیا سوزش و خارش چشم‌ها در اثر استفاده از ریمل، جزو شایع‌ترین عوارض استفاده از لوازم آرایش هستند؟

بله؛ انواع ناراحتی‌های چشمی از جمله سوزش، خارش، زخم‌شدن قرنیه، ریختن مژه‌ها و حتی نابینایی، از شایع‌ترین عوارض استفاده از ریمل‌های نامناسب در سراسر دنیاست.

نکته مهم: متخصصان پوست توصیه می‌کنند به هیچ‌وجه لوازم آرایش چشمی مایع مانند ریمل و خط‌ چشم را از دست‌فروشان یا بدون ‌وکیوم و تاییدیه وزارت بهداشت کشور خودتان نخرید و از تست‌کردن چنین لوازم آرایشی در مغازه‌ها بپرهیزید و تا حد امکان آن‌ها را از داروخانه‌ها تهیه کنید.



:: بازدید از این مطلب : 964
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : دو شنبه 4 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal
آیا هرگز به فکرتان رسیده است که ، ریمل نیز میتواند برای سلامتی مضر باشد؟  .در این بخش مواردی در خصوص استفاده از ریمل برای شما ارائه کردیم که  برای شما بسیار مفید است.

 

استفاده از هرگونه وسایل آرایش نیازمند یک دست ماهر است تا آن را به بهترین نحو انجام دهد. ریمل و لوازم آرایشی و بهداشتی اما اگر اشتباه کنید می‌تواند از شما دلقکی بسازد که از سیرک فرار کرده‌اید! ولی نگران نباشید، قابل درک است که همه ماهر نیستند . پوشاندن مداوم مژه‌ها با ریمل، جلوی رشد مناسب آن‌ها را می‌گیرد. ضمن اینکه مواد موجود در ریمل می‌توانند باعث خشک و شکننده‌شدن مژه‌ها هم شوند.

۱- اگر قرار باشد هر روز از ریمل استفاده کنید، ریمل‌های ضدآب مناسب‌تر هستند یا معمولی؟

معمولی؛ ریمل‌های ضدآب، سخت‌تر از ریمل‌های معمولی از روی مژه‌ها پاک می‌شوند و معمولا هنگام پاک‌ کردن‌ آن‌ها، تعدادی از مژه‌ها هم کنده می‌شود. به همین دلیل و برای پیشگیری از آسیب‌دیدن مژه‌ها، استفاده از ریمل‌های معمولی را به شما توصیه می‌کنیم. استفاده از ریمل‌های ضدآب باید به یکی دو بار در سال، آن هم برای شرکت در مراسم یا مهمانی‌هایی که به استفاده از لوازم آرایش ماندگار‌تر نیاز است، محدود شود.

 ۲- برای پر‌تر نشان دادن مژه‌ها، استفاده از ریمل بهتر است یا مژه‌ مصنوعی؟

ریمل؛ پوست پلک و حتی مژه‌های بسیاری از افراد به چسب مژه‌ مصنوعی حساسیت دارد و ممکن است با استفاده از مژه‌ مصنوعی دچار قرمزی لب پلک، خارش پلک و چشم یا حتی ریزش مژه‌ها شوند. بهتر است برای پر‌تر نشان دادن مژه‌های خود به جای استفاده از مژه‌ مصنوعی، ریمل معمولی حاوی خرده مژه را ۲ یا ۳ بار از ریشه مژه‌ها به سمت نوک آن‌ها بکشید.

۳- آیا استفاده مستمر و روزانه از مژه‌ مصنوعی مجاز است؟

نه؛ چسب‌های مخصوص مژه‌های مصنوعی حاوی موادشیمیایی خاصی هستند که می‌توانند به سرعت باعث تحریک ریشه مژه‌ها و ریختن آن‌ها شوند. اگر این چسب به اشتباه یا در اثر گرمای هوا به داخل چشم نفوذ کند، باعث تحریک شدید، قرمزی، سوزش، خارش و التهاب چشم‌ها خواهد شد. به همین دلیل استفاده از مژه‌ مصنوعی را به موارد بسیار خاص و آن هم برای شرکت در مراسم یا جشن‌های مخصوص، محدود کنید.

۴- آیا استفاده روزانه از ریمل، باعث کوتاه‌ شدن تدریجی مژه‌ها می‌شود؟

بله؛ پوشاندن مداوم مژه‌ها با ریمل، جلوی رشد مناسب آن‌ها را می‌گیرد. ضمن اینکه مواد موجود در ریمل می‌توانند باعث خشک و شکننده‌شدن مژه‌ها هم شوند. اگر بیش از سه ماه از خرید ریملتان گذشته و محتوای قوطی خشک و چسبناک شده، آن را دور بیندازید، ولی اگر کمتر از سه ماه از خرید ریمل می‌گذرد، می‌توانید در قوطی محتوی ریمل را محکم ببندید و آن را برای چند ساعت قوطی دربسته را داخل آبجوش بیندازید تا مایع داخل آن دوباره نرم و قابل‌استفاده شود. اگر عادت به استفاده روزانه از ریمل دارید و نمی‌خواهید سلامت مژه‌هایتان به خطر بیفتد، حتما قبل از خواب مژه‌ها را با محلول‌های پاک‌کننده چشم و مژه، بشویید و تمیز کنید و سپس از یک ترمیم‌کننده مناسب مژه برای حفظ سلامت و شادابی آن‌ها استفاده کنید. صبح‌ها هم قبل از استفاده از ریمل، مژه‌ها را با کمی روغن بادام یا روغن نارگیل بدون‌بو، چرب کنید.

۵- آیا گرم کردن فرمژه قبل از استفاده از آن برای حالت دادن بهتر به مژه‌ها کار درستی است؟

نه؛ برخی خانم‌ها نوار پلاستیکی یا قسمت بالایی فرمژه را با قرار دادن در معرض بخار آب یا باد داغ سشوار، کمی گرم می‌کنند تا مژه‌هایشان هنگام استفاده از فرمژه بهتر حالت بگیرد، اما این کار باعث سوختن تدریجی پوست لبه‌های پلک و موی مژه‌ها می‌شود. به این ترتیب، امکان ریزش مژه‌ها و رشد کند‌تر آن‌ها هم وجود خواهد داشت. برای حالت دادن بهتر به مژه‌ها، به جای گرم کردن فرمژه، مژه‌های خود را با حوله‌ای آغشته به آب‌گرم، کمی گرم و مرطوب و سپس از فرمژه استفاده کنید تا نتیجه دلخواه را به دست آورید.

۶- آیا استفاده از آبجوش یا چای کمرنگ برای رقیق‌کردن مایه ریمل کار درستی است؟

نه؛ متاسفانه برخی خانم‌ها پس از مدتی که ریملشان خشک یا کمی چسبناک می‌شود، از آبجوش یا چای کمرنگ برای رقیق کردن آن استفاده می‌کنند و نمی‌دانند که با این کار، بستری مناسب، گرم و مرطوب برای رشد انواع قارچ‌ها و باکتری‌ها فراهم می‌کنند. چنین ریملی می‌تواند به سادگی زمینه ابتلا به ناراحتی، حساسیت و عفونت‌های چشمی را فراهم کند. اگر بیش از سه ماه از خرید ریملتان گذشته و محتوای قوطی خشک و چسبناک شده، آن را دور بیندازید، ولی اگر کمتر از سه ماه از خرید ریمل می‌گذرد، می‌توانید در قوطی محتوی ریمل را محکم ببندید و آن را برای چند ساعت داخل آبجوش بیندازید تا مایع داخل آن دوباره نرم و قابل‌استفاده شود.

۷- آیا سوزش و خارش چشم‌ها در اثر استفاده از ریمل، جزو شایع‌ترین عوارض استفاده از لوازم آرایش هستند؟

بله؛ انواع ناراحتی‌های چشمی از جمله سوزش، خارش، زخم‌شدن قرنیه، ریختن مژه‌ها و حتی نابینایی، از شایع‌ترین عوارض استفاده از ریمل‌های نامناسب در سراسر دنیاست.

نکته مهم: متخصصان پوست توصیه می‌کنند به هیچ‌وجه لوازم آرایش چشمی مایع مانند ریمل و خط‌ چشم را از دست‌فروشان یا بدون ‌وکیوم و تاییدیه وزارت بهداشت کشور خودتان نخرید و از تست‌کردن چنین لوازم آرایشی در مغازه‌ها بپرهیزید و تا حد امکان آن‌ها را از داروخانه‌ها تهیه کنید.



:: بازدید از این مطلب : 1007
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
تاریخ انتشار : دو شنبه 4 شهريور 1392 | نظرات ()
نوشته شده توسط : nahal

شخصیت انسانها در این زمان کارراحتی است. از مدل کفشی که به پا می کننند تا مدل راه رفتن  و ایستادن همه آنها می تواند  خصوصیات شخصیتی  انسان را مشخص کند. پژوهشگران  می گویند  مشخصات ظاهری  خود انسانها در آن نقشی ندارد . نوع و جنس مو هم در این زمینه  موثر است.

انگار شناختن آدم‌ها کار سختی هم نیست. از نوع کفشی که می‌پوشند بگیرید تا شیوه راه رفتن و ایستادنشان، همگی می‌توانند ویژگی‌های شخصیتی‌شان را آشکار کنند. محققان می‌گویند، حتی ویژگی‌های ظاهری که خود افراد در داشتنشان دستی ندارند، از قبیل نوع و جنس مو هم می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد.

 

 آنها معتقدند با نگاه کردن به جنس موی افراد و حتی رنگ طبیعی مویشان و مدلی که خودشان انتخاب کرده‌اند، می‌توانید ریز و درشت شخصیت‌شان را آشکار کنید. از نظر پژوهشگران، موهای آدم‌ها می‌تواند نگاهی که به خود و دیگران دارند را آشکار کند. پس قبل از قضاوت در مورد هر کسی، به موهایش نگاه کنید.

 

۱٫ موهای فرفری

کسانی که دارای اینگونه موها هستند، افرادی خلاق و روشنفکری‌اند که زیاد به قضاوت‌های دیگران اهمیتی نمی‌دهند و به سبک خودشان زندگی می‌کنند. این افراد برنامه‌های بلندپروازانه‌ای برای زندگی‌شان دارند و گمان می‌کنند موهایشان برگ برنده‌ای برای جلب توجه دیگران هستند. البته گاهی کسانی که چنین شخصیتی دارند، به‌طور طبیعی موهای فر ندارند و به دلیل آنکه ظاهرشان را با شخصیت درونی‌شان هماهنگ کنند، موهای خود را فر می‌کنند.

 

۲٫ موی چتری

این دسته از افراد دوست دارند توجه را به خود جلب کنند. مهم نیست موهای آنها بلند است یا کوتاه، اندازه موها هرچه که باشد، چتری کردن جلوی مو می‌تواند توجه دیگران را به سمت آنها هدایت کند، زیرا افراد خواسته یا ناخواسته با نگاه کردن به آنها به چشم‌هایشان خیره می‌شوند و برقراری ارتباط چشمی، دریچه‌ای برای شروع یک ارتباط نزدیک‌تر است. این آدم‌ها به زیبایی طبیعی معتقدند و از آشنایی با آدم‌های تازه خوشحال می‌شوند. البته آنها این نظر را در مورد کسانی می‌دهند که چتری‌های صاف دارند، نه کسانی که به‌خاطر مدل موی کوتاهشان مجبورند موهای خود را در پیشانی بریزند.

 

۳٫ کچل‌های مرتب

مردهایی که بیش از حد به موهایشان می‌رسند و در کنار موهای آراسته‌شان، کفش و لباسی آراسته هم دارند، می‌خواهند موقعیت و پایگاه اجتماعی‌شان را به رخ دیگران بکشند یا به خاطر شغلشان فخر بفروشند. بررسی‌ها نشان می‌دهد، مردهایی که کم‌مو یا نیمه طاس هستند اما معدود تارهای باقیمانده روی سر خود را با دقت و وسواس شانه می‌زنند، آدم‌های خودخواهی هستند که به نگاه دیگران در مورد خودشان اهمیت زیادی می‌دهند. البته آنها این نظر را در مورد کسانی می‌دهند که به شکل افراطی به موهایشان می‌رسند، نه کسانی که تنها می‌خواهند آراسته و تمیز باشند.

 

 

۴٫ موی کوتاه

محققان می‌گویند صاحبان موهای کوتاه، آدم‌های محافظه‌کاری هستند که می‌توانند خودشان را با محیط اطرافشان تطبیق دهند. البته آنها معتقدند موهای بیش از حد کوتاه می‌تواند تمایل افراد به ورزش کردن یا کارهای نظامی را نشان دهد یا از بیماری فرد خبر دهد. چراکه در این سه گروه، افراد ترجیح می‌دهند موهایی کوتاه داشته باشند. پس اگر فردی با موهای کوتاه را دیدید، اول در شیوه‌ زندگی و شرایطش به دنبال دلیل انتخاب این مدل بگردید و بعد برچسب محافظه‌کار بودن را روی او بچسبانید.

 

۵٫ موهای خاکستری

از نظر پژوهشگران نه تنها مدل‌های مختلف مو، بلکه رنگ مو هم می‌تواند شخصیت افراد را پیش‌بینی کند و به ما در برقراری رابطه با آنها کمک کند. تحقیقات دیگری هم می‌گوید زنانی که به‌طور طبیعی، موهایشان به سمت خاکستری شدن می‌رود، خودشان را همانطور که هستند قبول دارند. آنها از شخصیت و شیوه زندگی‌شان راضی‌اند و دوست دارند خود را به همان شکلی که هستند به دیگران نشان دهند. این آدم‌ها روی تصمیمات و رفتارهایشان پرده نمی‌گذارند و از خودسانسوری بی‌زارند.

 

 

۶٫ موهای به هم ریخته

آدم‌های بی‌خیالی که به آسانی ناراحت نمی‌شوند و تنش‌های روزمره کمترین اثر را رویشان دارد، چنین موهایی دارند. البته بسیاری از کسانی که موهای به هم ریخته دارند، دوست دارند با مدهای عجیب و غریب روز پیش بروند. درست است که در چشم دیگران ممکن است خنده دار به نظر برسند، اما از طرف دیگر، جذاب و فریبنده هم هستند. از نگاه دیگر، آدم‌های بی‌قیدی که برای هیچ چیز احترام قائل نیستند، معمولا موهایی ژولیده و کثیف دارند و آخرین باری که به ظاهر موهایشان رسید‌ه‌اند را به یاد نمی‌آورند. پژوهشگران می‌گویند، اگر آنها به بیماری یا مشکل خاصی مبتلا نباشند، احتمالا به‌خاطر کاهلی‌شان چنین ظاهری را پیدا می‌کنند.

 

۷٫ مجعد

اینگونه افراد دوست دارند همیشه دوست داشتنی به نظر برسند. آنها هم از نظر خودشان و هم از نظر دیگران، افرادی زیبا و بی‌خیالی هستند که بودن در کنارشان سرگرم کننده و جذاب است. موهای مجعد مخصوص آدم‌های مدرن است که دوست دارند بی‌همتا به نظر برسند. صاحبان این موها در یک زمان دوست دارند کنترل همه چیز را به دست بگیرند و در همان زمان از اینکه همه چیز را رها کنند و بی‌خیال آن شوند هم نمی‌ترسند. پس در ارتباط با آنها کمی محتاط‌تر عمل کنید تا قربانی تصمیمات ناگهانی‌شان نشوید.

 

۸٫ موهای صاف

موی صاف یعنی جدیت؛ آدم‌هایی که چنین موهایی دارند، در زندگی‌شان یک خط ثابت را انتخاب کرده و از این شاخه به آن شاخه پریدن پرهیز می‌کنند و یک شاخه را با جدیت ادامه می‌دهند. آنها دوست دارند همان‌طور که هستند به نظر برسند. چنین آدم‌هایی در کارشان هم متخصص هستند و از پس چالش‌های زندگی‌شان به خوبی برمی‌آیند. این آدم‌ها اگر مسئولیتی را قبول کنند، تمام تلاش‌شان را برای انجام دادنش می‌کنند و شما می‌توانید به متعهد بودنشان اطمینان داشته باشید.

 

۹٫ نیمه مصری(جلو بلند و پشت کوتاه)

اینگونه افراد، آدم‌های ساده و بی‌شیله و پیله‌ای هستند که به نظر دیگران اهمیتی نمی‌دهندو نمی‌گذارند کسی در کارشان دخالت کند. زنانی که این مدل مو را انتخاب می‌کنند، در زندگی سبک و سیاق خود را در پیش می‌گیرند و نمی‌گذارند که وابستگی به دیگران، زندگی‌شان را نابود کند. آنها می‌توانند در زندگی روی خطی که در نظر گرفته‌اند حرکت کنند و با قدرت و استقلال عمل می‌کنند.

 

۱۰٫ موهای تیز تیزی (پر مانند)

موهای کوتاهی که این ظاهر را دارند، متعلق به آدم‌های مدرنی هستند که نسبت به زندگی اشتیاق زیادی دارند و سرزنده‌اند. اینگونه افراد، آدم‌ها با اعتماد به نفسی هستند و گاهی با رفتارهایشان دیگران را هیجان زده و متعجب می‌کنند. امروزه زنان زیادی موهایشان را به این شکل آرایش می‌کنند و انگار می‌خواهند از این طریق مدروز بودنشان را نشان دهند.

 

۱۱٫ موهای بلند

زنانی که چنین موهای دارند، شخصیتی آرام دارند، مودبند و البته تا حدودی عجیب و غریب به نظر می‌رسند. اما در کنار همه این صفات، آنها آدمهای مطیعی هستند که می‌گذارند دیگران در موردشان تصمیم بگیرند. موی بلند برای زنان در اغلب فرهنگ‌ها نشانه زیبایی است. به همین دلیل محققان می‌گویند زنان بالای ۴۰ سالی که موهایشان را بلند می‌کنند، دوست دارند جوانی از دست رفته‌شان را به دست بیاورند و مثل قبل زیبا به نظر برسند. در واقع آنها می‌خواهند در مقابل پیری ایستادگی کنند.



:: بازدید از این مطلب : 1330
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : دو شنبه 4 شهريور 1392 | نظرات ()