باید توجه داشت كه این عادت بخشی از تكامل طبیعی كودك بوده و از دوران جنینی در رحم مادر آغاز میشود. با این حال اگر این عادت به مدت طولانی ادامه پیدا كند، میتواند منجر به مشكلاتی در دندانها و فرم صورت شود.
اگر عادت قبل از 6 سالگی (قبل از رویش دندانهای دائمی) ترك شود، این حالت به خودی خود برطرف میشود، بنابراین اگر كودك شما تا قبل از 6سالگی انگشت خود را میمكد، بهتر است او را برای ترك عادت تحتفشار قرار ندهید، ولی اگر این عادت بعد از این سن ادامه پیدا كند، بر اثر قرار گرفتن طولانیمدت انگشت در دهان، فاصلهای بین دندانهای پیشین دو فك ایجاد خواهد شد و برای رفع این مشكل نیاز به درمان ارتودنسی خواهد بود.
راههای برطرف كردن عادت
اولین اقدام برای برطرف كردن این حالت صحبت كردن با كودك است و بهتر است به او بگوییم كه مكیدن انگشت موجب نازیبا شدن دندانها و صورت او میشود. میتوان برای كاهش لذت كودك از مكیدن انگشت، از یك چسب زخم روی انگشت استفاده كرد. همچنین پوشیدن دستكش یا استفاده از بانداژ در طول خواب به عنوان یادآور میتواند موثر باشد. با كودك نباید به گونهای برخورد شود كه او احساس كند این روشها جنبه تنبیهی دارد و باید بداند كه فقط برای كمك به او در جهت ترك عادت است.
در صورت موثر نبودن این روشها، مراجعه به متخصص ارتودنسی جهت استفاده از دستگاههای داخل دهانی ضروری است. هدف كلی از این دستگاهها ممانعت از تماس انگشت با مخاط كام بوده و معمولا دارای قسمتهای فلزی است كه به صورت تمام وقت در جلوی كام قرار میگیرد. باید یادآوری كرد كه استفاده از این دستگاهها هنگامی موفقیتآمیز است كه كودك تمایل به ترك عادت داشته، اما توانایی انجام آن را ندارد. این دستگاهها علاوه بر ترك عادت میتوانند به تصحیح سریعتر ناهنجاری فكی و دندانی نیز كمك كنند. در ضمن طی استفاده از این دستگاهها رعایت هر چه بهتر بهداشت دهان ضروری است
|