شاید برای برخی مصرف‌كنندگان این سوال پیش آید كه آیا واقعا آب معدنی مزایای بیشتری نسبت به آب لوله‌كشی دارد؟

آب معدنی از جمله نوشیدنی‌های گوارایی است كه خصوصا خنك آن در روزهای گرم سال از طرفداران زیادی برخوردار است. این نوشیدنی كه در قالب قوطی‌های پلاستیكی به بازار عرضه می‌شود، در میان افراد چنان جایگاهی پیدا كرده كه گاهی برخی خانواده‌ها برای مصرف روزانه به جای آب لوله‌كشی از آب معدنی استفاده می‌كنند.

آب معدنی همان آب چشمه است كه با عبور از طبقات و لایه‌های كوه‌ها به طور طبیعی تصفیه شده و هنگامی كه به سطح زمین می‌رسد، به جوش و خروش درمی‌آید و هوا و اكسیژن فراوانی را دریافت می‌كند. این آب به دلیل املاح معدنی نظیر كلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم دارای طعم و مزه بهتری نسبت به آب لوله‌‌كشی است و می‌تواند تا حدودی تامین‌كننده نیازهای بدن باشد. البته از آنجا كه سدیم حضور قوی در اغلب آب‌های معدنی دارد، مصرف زیاد آن برای كسانی كه دچار فشار خون هستند، كمتر مناسب بوده یا اصلا توصیه نمی‌شود.
معمولا برای ضدعفونی كردن این نوع آب‌ها از روش كلر زدن استفاده نمی‌شود و در عوض از روش‌های فیلتراسیون، ضدعفونی كردن با ازن و اشعه مادون قرمز استفاده می‌شود كه احتمال دارد در هنگام كاربرد نامناسب برخی اشعه‌ها، تركیبات مضر بطری به درون آب منتقل شده و زمینه افت املاح آب را فراهم سازد.
از طرفی نوشیدن همیشگی و دائم آب‌های معدنی به سبب وجود نیترات، نیتریت، سرب، كادمیوم و جیوه برای سلامتی زیان‌بخش هستند لذا با توجه به این كه دریافت نیترات و نیتریت از طریق استفاده از غذاهای حاضری معمولا در رژیم غذایی افراد بالاست و همچنین به دلیل آن كه برخی از این آب‌ها بویژه انواعی كه از آب‌های پایین‌دست تهیه می‌شوند، در معرض آلوده شدن به فاضلاب، انواع كودها و آفت‌كش‌ها و نیز فلزات سنگین هستند، لذا مصرف زیاد آب معدنی توصیه نمی‌شود. نكته دیگر آن كه درصد املاح برخی از آب‌های معدنی بیش از حد نیاز بوده، بنابراین می‌تواند خطر بروز سنگ كلیه را در افراد مستعد افزایش دهد.
چند توصیه
از مصرف بیش از حد آب معدنی‌های گازدار بپرهیزید؛ چراكه گاز دی‌اكسیدكربن می‌تواند به مینای دندان صدمه زده و برای افراد دچار ریفلاكس و نفخ مخاطره‌آمیز باشد.
از خرید آب معدنی‌های یخ‌زده یا بطری‌هایی كه پشت شیشه مغازه‌ها در مجاورت تابش مستقیم نور خورشید هستند، اجتناب كنید؛ چرا كه درجه حرارت‌‌های بسیار بالا و پایین می‌تواند موجب انتقال تركیبات مضر بطری به درون آب شوند و زمینه افت املاح آب را فراهم سازد لذا اگر در هنگام نوشیدن این نوع آب‌ها مزه‌های عجیب و طعم پلاستیك را احساس كردید، مطمئن باشید كه حلال‌‌های شیمیایی دیواره بطری در آب حل شده‌اند.
از پر كردن مجدد بطری‌های آب معدنی با‌ آب شهری یا موادی مثل آبغوره، ترشی، سركه و آبلیمو خودداری كنید؛ چرا كه مواد اسیدی و بازی می‌توانند با دیواره قوطی‌های پلاستیكی فعل و انفعالات نامطلوبی ایجاد كرده و موجب سمی و سرطان‌زا شدن محصولات داخل بطری شوند.