مرد مؤمنى خدمت رسول خدا صلّى الله علیه و آله رسید و عرض كرد: یا رسول الله! من پیرمرد سالخورده ام، از انجام نماز، روزه، حج و جهاد ناتوانم، دیگر نمى توانم از عهده عبادتهایم برآیم، به من كلام سودمندى بیاموز و وظیفه ام را سبك نما!
حضرت فرمود:
دوباره مطلبت را بگو!
مرد سه بار تقاضاى خود را تكرار نمود.
رسول خدا فرمود:
آنچه در اطراف تو از درخت و كلوخ بود بر ضعف و ناتوانى تو گریست.
اینك براى جبران ناتوانیت بعد از نماز صبح، ده بار بگو: «سبحان الله العظیم و بحمده و لاحول و لا قوه الا بالله العلى العظیم» براستى خداوند بوسیله آن تو را از كورى، دیوانگى، خوره، فقر و ورشكستگى نجات مى بخشد.
پیرمرد عرض كرد:
یا رسول الله! این براى دنیا است، براى آخرت چه؟
فرمود: مدام بگو؛ «اللهم اهدنى من عندك وافض على من فضلك و انشر على من رحمتك و انزل على من بركاتك»: خدایا! مرا از جانب خود هدایت نما! و از فضل و احسانت بر من ببخش! و از رحمت و بركاتت بر من به بده!
سپس پیامبر فرمود: اگر این پیرمرد - كه سالها عبادت كرده و اكنون ناتوان است - این ذكر را ادامه دهد و عمدا ترك نكند در هشت بهشت به روى وى باز مى شود و از هر كدام خواست وارد بهشت مى گردد.
منبع: بحار الانوار، ج 86، ص 19.
:: بازدید از این مطلب : 509
|
امتیاز مطلب : 1
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1